Οι ’δημοκράτες’ της παρασιτοκρατίας και του μπάχαλου
Mια παρέα εργαζομένων αποφάσισε να κατέλθει σε στάση εργασίας στο Μετρό γιατί δεν γούσταραν να επιστρέψουν στη θέση τους και γι αυτόν τον λόγο θα έπρεπε να διαλυθεί το σύμπαν στο Λεκανοπέδιο! Το tweet του Πρωθυπουργού με το οποίο ζητούσε συγγνώμη για την ταλαιπωρία από τα εκατοιμμύρια των πολιτών του Λεκανοπεδίου, είναι κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά στα χρονικά, αλλά δεν αρκεί…
Η κυβέρνηση καλείται να λάβει σημαντικές αποφάσεις και να υπενθυμίσει σε όλους αυτούς που εργάζονται στο Δημόσιο και πληρώνονται στην ώρα τους απολαμβάνοντας και πολλών προνομίων, ότι πρέπει να έχουν το στοιχειώδες φιλότιμο της “αυτοαπαγόρευσης” σε κινητοποιήσεις. Στο κάτω κάτω της γραφής, αν δεν τους αρέσει η δουλειά που κάνουν και δεν είναι ευχαριστημένοι με τις αμοιβές και τα προνόμια τους, ας παραιτηθούν και ας πάνε στον ιδιωτικό τομέα για να δουν τη… γλύκα!
Έχουμε μια χούφτα ανθρώπους που δεν σέβονται τους πολίτες της πρωτεύουσας της χώρας και ως εκ τούτου, κάθε καλόπιστος πολίτης δεν έχει και πολλά περιθώρια για να είναι ανεκτικός σε τέτοιες καταστάσεις. Για να μην πούμε ότι ο μόνος λόγος για τον οποίο δικαιολογείται απεργιακή κινητοποίηση είναι η μη καταβολή των δεδουλευμένων. Κάτι που φυσικά δεν υφίσταται όταν έχεις για εργοδότη το “σιγουράκι” του Δημοσίου, το οποίο “εισβάλλει” στην τσέπη των αγρίως φορολογούμενων πολιτών, ειδικά του ιδιωτικού τομέα. Γιατί αν δεν υπάρχει ιδιωτικός τομέας, δεν μπορεί να πληρωθεί ο δημόσιος υπάλληλος με… κοπανιαστό αέρα. Ο ιδιωτικός τομέας παράγει το χρήμα και αυτός συντηρεί το Κράτος. Απλά πράγματα. Και στο κάτω κάτω ο ιδιωτικός τομέας είναι αυτός ο οποίος μπορεί να κάνει το αργοκίνητο κάρο του Δημοσίου να πάρει μπρος…
Η κυβέρνηση καλείται να ιδιωτικοποιήσει τα πάντα με συνοπτικές διαδικασίες, τιμώντας τις υπογραφές που έβαλαν οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στο πλαίσιο του τρίτου μνημονίου. Η εφαρμογή των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί πρέπει να λάβουν χώρα μέσα στην επόμενη διετία. Γιατί το κράτος έχει συνέχεια. Η ιδιωτικοποίηση όλων των οργανισμών του Δημοσίου θα απαλλάξει τους πολίτες από τη γάγγραινα του κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού και του παρασιτισμού. Και όχι μόνο. Το ίδιο πρέπει να συμβεί και με τις συντεχνίες του ιδιωτικού τομέα. Η απελευθέρωση αγορών και υπηρεσιών πρέπειι να είναι καθολική για να τονωθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, να ενισχυθεί το επιχειρείν, να δημιουργηθούν περισσότερες θέσεις απασχόλησης και να ωφεληθεί ο τελικός καταναλωτής-χρήστης.
Τρανά παραδείγματα οι αγορές τηλεπικοινωνιών, ηλεκτρισμού, ταχυδρομικών υπηρεσιών και μελανά παραδείγματα η ΔΕΗ και τα Ελληνικά Ταχυδρομείια.