Ο Καλεντερίδης είναι, πράγματι φίλος. Αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που προτείνω να δωρίσετε σε φίλους σας το βιβλίο που έγραψε για τον Λοχαγό Νικόλαο Κατούντα που έπεσε μαχόμενος ηρωϊκά στην Κύπρο στις 22 Ιουλίου 1974.

Γράφει ο Παντελής Σαββίδης

Η ιστορία του λοχαγού πρέπει να γίνει γνωστή. Και στο βιβλίο συνδυάζονται δύο πράγματα.
Απο τη μια το ιστορικό και οι μαρτυρίες της ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ απο τους προδότες- ναι, υπήρξαν προδότες αξιωματικοί- της χούντας που βασάνιζαν τον ελληνικό λαό και στέκονταν σούζα μπροστά στους Τούρκους.
Και απο την άλλη το προσωπικό δράμα του λοχαγού και στη συνέχεια της οικογένειάς του.
Θα είμαι εδώ να μου πείτε ότι σας ξεγέλασα αν δεν σας συνταράξει.

ΥΓ. Κάθε φορά που μου δίνεται η ευκαιρία θα στέκομαι κριτικά προς τις Ένοπλες Δυνάμεις αν δεν αποτάξουν απο την ιστορία τους τους Μπονάνο και Ιωαννίδη.

Δεν μπορεί να υπάρχει στις δέλτους του ελληνικού στρατού ότι αυτοί οι δυο υπήρξαν αξιωματικοί.

Πρωτίστως, ξευτέλισαν το στράτευμα.

ΥΓ1. Όπως κατέθεσε ο ίδιος ο Μπονάνος στην Επιτροπή για το κυπριακό, όταν ρωτήθηκε γιατί δεν έκανε τίποτε το πρωί της 20ης Ιουλίου 1974 όταν οι Τούρκοι αποβιβάζονταν στην Κύπρο, αφού διασφάλισαν ότι δεν θα πέσει τουφεκιά, απάντησε: “Είχα άλλες προτεραιότητες”. Για όσους δεν το γνωρίζουν ο Μπονάνος ήταν, τότε, αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων.

ΥΓ2 Αρχηγός των δυνάμεων καταδρομών στην Κύπρο, στις οποίες ανήκε ο Κατούντας, ήταν ο Κομπόκης. Ο οποίος συμμετείχε στην κλειστή ομάδα των πραξικοπηματιών κατά του Μακαρίου. Γνώριζε ποια ήταν η κατάσταση.Παρόλα αυτά έστειλε δύο μοίρες καταδρομών (η μια του Κατούντα) να αντιμετωπίσουν τους Τούρκους οι οποίοι είχαν ήδη δημιουργήσει προγεφυρώματα και αποβιβάζονταν κατά χιλιάδες.

ΥΓ3. Οι ελλαδικές ευθύνες για το δράμα της Κύπρου είναι αδιαμφισβήτητες. Βγαίνουν, σήμερα, διάφορα ψοφοδεή στην Αθήνα που ακούν Τουρκία και κρύβονται και λένε πως οι ενέργειες της κυπριακής δημοκρατίας έφεραν την Ελλάδα σε δύσκολη θέση με την προκλητικότητα της Τουρκίας. Επειδή σκέφτονται, μόνο, την καλοπέρασή τους ας γνωρίζουν πως το καταβρόχθισμα της Κύπρου θα είναι, μόνο, η αρχή. Ακολουθεί η σειρά τους