Η Αλγερία μόλις συγκάλεσε το Ανώτατο Συμβούλιο Ασφαλείας της για πρώτη φορά από του 2013 για να ανταποκριθεί στη συσσώρευση απειλών στη Λιβύη και στην κατάρρευση της ασφάλειας στο Σαχέλ.

Η πραγματική ημερήσια διάταξη της συνάντησης αυτής δεν κυκλοφόρησε και είναι πιθανόν στρατιωτικό μυστικό. Επισήμως, ένα δελτίο τύπου από την αλγερινή προεδρία αναφέρει μια «εξέταση της κατάστασης στην περιοχή» (σ.σ. γεωπολιτικό περιβάλλον), «ειδικά στα σύνορα με τη Λιβύη και το Μάλι».

Η ίδια επίσημη δήλωση διευκρινίζει ότι υπό το πρίσμα της εξέτασης της κατάστασης λόγω εμφάνισης απειλών στη Λιβύη και στο Σαχέλ «αποφασίστηκε μια δέσμη μέτρων για την προστασία των συνόρων και της εθνικής επικράτειας και η αναζωογόνηση του ρόλου της Αλγερίας σε διεθνές επίπεδο, ιδιαίτερα όσον αφορά αυτά τα δύο ζητήματα, και γενικότερα στο Σαχέλ, στη περιοχή της Σαχάρας και την Αφρική ».

Ο νέος Αρχηγός του Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων,  αντιστράτηγος Said Chengriha, είναι γνωστός για τη σιδερένια πειθαρχία του και την εμμονή του για στρατιωτική στρατηγική. Ήταν αυτός που ανέπτυξε περισσότερους από 80.000 άνδρες για να εξασφαλιστούν τα σύνορα της Αλγερίας με τη Λιβύη και το Μάλι.

Η Τυνησία διέψευσε έντονα χθες πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν την επομένη της επίσκεψης-έκπληξη του Τούρκου προέδρου Tayep Reçep Erdogan στην Τύνιδα, που ανέφεραν την προθυμία της να συμμετάσχει σε κάποια στρατιωτική συμμαχία στην περιοχή. Η επίσκεψη του Ερντογάν στην Τυνησία προκάλεσε μια πολύ ζωντανή διαμάχη σε αυτή τη χώρα.

Στην Τουρκία, ο Τούρκος πρόεδρος Tayep Reçep Erdogan μίλησε για την κληρονομιά του Mustapha Kemal και των Οθωμανών, για να δικαιολογήσει στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη.

Ο Mustapha Kemal στάλθηκε στο Ντέρνα στη Λιβύη το 1911 κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ του Βασιλείου της Ιταλίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας πριν μετατεθεί στα Βαλκάνια. Τραυματίστηκε στο μάτι στην Κυρηναϊκή κατά τη διάρκεια μιας αντιπαράθεσης με τις ιταλικές δυνάμεις. Μερικοί ιστορικοί υποπτεύονται ότι ο Ατατούρκ σαμπόταρε ηθελημένα τον οθωμανικό στρατιωτικό μηχανισμό στη Λιβύη, προτού να τον προσφέρει στους Ιταλούς, στο πλαίσιο μιας στρατηγικής αποδυνάμωσης του τι είχε απομείνει από το οθωμανικό κράτος.

Strategika 51