Γιατί ξορκίζουν το επόμενο κραχ…
Τίποτε δεν είναι τόσο απεχθές όσο η καλή τύχη των άλλων.
Σκοτ Φιτζέρλαντ
Τη δεκαετία του ’20 ο κόσμος ήταν ευτυχής, πλούσιος, ειρηνικός και ερωτικός. Το μέγεθος της ευημερίας της δεκαετίας του ’20 μπορεί να υπολογιστεί κατά προσέγγιση με την εκτίναξη του Dow Jones από τις 1.000 μονάδες το ’21 πάνω από τις 5.500 το ’29.
Όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες περιόδους η ευημερία στηρίζεται σε επαναστατικές τεχνολογικές εξελίξεις οι οποίες δημιουργούν και ανάλογες προσδοκίες…
Ιδού πως περιγράφουν εκείνη την περίοδο σε ένα παλιότερο άρθρο του Forbes:
“Η τεχνολογική επανάσταση της δεκαετίας του 1920 προήλθε από την συνεχή βελτίωση και την ευρεία υιοθέτηση της μηχανής εσωτερικής καύσης, την ανάπτυξη ηλεκτρικών μηχανημάτων και την εξάπλωση της ηλεκτροδότησης στα νοικοκυριά και στη μεταποίηση.
Αυτή η μεγάλη μεταμόρφωση οδήγησε σε αύξηση της παραγωγικότητας στον τομέα της μεταποίησης σε βαθμό που βελτίωσε το βιοτικό επίπεδο για πολλούς και άλλαξε τόσο τα οφέλη όσο και την φύση της εργασίας…”
Οι αλλαγές αυτές άλλαξαν τα δεδομένα για τα νοικοκυριά αλλά και τη ζωή των γυναικών…”
Βλέπε: The Soaring Twenties
Για τη συσχέτιση του Dow Jones με τις τεχνολογικές καινοτομίες Βλέπε:The Dow’s tumultuous history, in one chart
Βέβαια, την κατάσταση μιας ιστορικής περιόδου εκτός από τους ιστορικούς και τους οικονομολόγους την περιγράφουν γλαφυρά οι καλλιτέχνες γιατί αυτοί αποτυπώνουν τα συναισθήματα με τα οποία αντιδρούν οι άνθρωποι στα ερεθίσματα των εκάστοτε συνθηκών. Στην ομάδα art-economist στο facebook επιχειρείται συχνά η καταγραφή τέτοιων συσχετίσεων.
για τη συνέχεια Capital