Στό Αἰγαῖο – Ἐνῶ ἡ Ἑλλάς καλοδέχεται τούς Πακιστανούς μετανάστες

Εἶναι εἰρωνικό, ἀλλά ταυτοχρόνως συνιστᾶ καί χλεύη πρός τήν ἑλληνική Κυβέρνηση, πρός τίς ἑλληνικές Ἔνοπλες Δυνάμεις, πρός τίς ἑλληνικές ἀρχές ἀσφαλείας, πρός τήν ἑλληνική κοινωνία ὁλόκληρη, τό γεγονός πώς τήν ἴδια στιγμή κατά τήν ὁποία αὐτό τό πακιστανικό ἀεροπλάνο προέβη ἀτιμώρητο σέ μία τέτοια ἐπιθετική ἐνέργεια εἰς βάρος τῆς χώρας μας, στό ἔδαφος ὑπεδεχόμεθα μετά βαΐων καί κλάδων Πακιστανούς εἰσβολεῖς. Γιατί περί εἰσβολέων πρόκειται. Οὔτε ἁπλοί μετανάστες εἶναι οὔτε ἀκόμη περισσότερο «πρόσφυγες». Ἀπό τήν στιγμή κατά τήν ὁποία τά ἀεροσκάφη τους παραβιάζουν τόν ἐθνικό ἐναέριο χῶρο μας, εἶναι πολῖτες ἐχθρικῆς χώρας.

Ὅσο γιά τό ἀεροσκάφος Ρ-3: «Τά ἀνωτέρω ἀεροσκάφη ἀναγνωρίστηκαν καί ἀναχαιτίστηκαν σύμφωνα μέ τούς διεθνεῖς κανόνες, κατά πάγια πρακτική» ἀναφέρει σχετικῶς τό ΓΕΕΘΑ. Τό ἀφήσαμε δηλαδή καί πέρασε. Καί ἐπέστρεψε στήν Τουρκία ἀπό ὅπου εἶχε ἐξορμήσει στό πλαίσιο συμμαχικῆς ἀσκήσεως στήν ὁποία συμμετεῖχε. Τό τραγικό εἶναι ὅτι στήν ΝΑΤΟϊκή συμμετοχή στήν ἄσκηση περιελαμβάνετο καί ἑλληνικό πλοῖο!

Νά θυμίσουμε ὅτι τό 1984, ὅταν τό Πακιστάν ὑπῆρξε μία ἀπό τίς ἐλάχιστες χῶρες πού ἀνεγνώρισαν τό ψευδοκράτος τοῦ Ντενκτάς, ἡ ἑλληνική ἀντίδρασις ὑπῆρξε ἄμεσος. Οἱ Ἕλληνες πλοιοκτῆτες ἀντεποκρίθησαν χωρίς χρονοτριβή στήν σύσταση τοῦ Ὑπουργείου Ἐμπορικῆς Ναυτιλίας νά ἀπολύσουν ἀμέσως ὅλους τούς Πακιστανούς ναυτικούς ἀπό τά πλοῖα τους. Εἴτε εἶχαν ἑλληνική Σημαία εἴτε ὄχι. Τό ἀποτέλεσμα ἦταν ὅτι ἀμέσως ἡ κυβέρνησις τοῦ Πακιστάν ἀνέκρουσε πρύμναν καί ἦρε τήν ἀναγνώριση πρός τό κατοχικό καθεστώς τῶν Τουρκοκυπρίων. Τό μάθημα αὐτό, τοῦ πῶς πρέπει νά συμπεριφέρεται ἕνα Κράτος ἄν θέλει νά χαρακτηρίζεται σοβαρό, φαίνεται, στήν Ἑλλάδα τοῦ σήμερα, ὅτι τό ἔχουμε ξεχάσει…

Κατά τά λοιπά, προσβλέπουμε σέ «συνεργασία» μέ τήν Τουρκία γιά τήν ἀντιμετώπιση τοῦ μεταναστευτικοῦ καί, ἀκόμη χειρότερα, γιά τήν λύση τοῦ Κυπριακοῦ. Καί κάνουμε πώς δέν βλέπουμε τίς προκλήσεις πού εἶναι καθημερινές. Προκλήσεις πού δέν ἀπευθύνονται μόνον πρός τήν Ἑλλάδα. Ἀπευθύνονται καί πρός τήν φοβική καί παθητική Εὐρώπη, στήν ὁποία ἐναποθέτουμε τίς ἐλπίδες μας. «Εὐρωπαϊκό» ζήτημα τό μεταναστευτικό! «Εὐρωπαϊκός» ὁ θαλάσσιος καί ὁ ἐναέριος χῶρος τόν ὁποῖο παραβιάζουν οἱ Τοῦρκοι –καί ἐσχάτως καί οἱ Πακιστανοί. Ἐμεῖς τά λέμε… ἐμεῖς τ’ ἀκοῦμε. Καί ἀκόμη δέν ἔχουμε συνέλθει γιά νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι τά προβλήματά μας πρέπει νά τά ἀντιμετωπίσουμε μόνοι. Ὅτι τήν ἐθνική κυριαρχία μας ἐμεῖς θά πρέπει νά τήν ὑπερασπισθοῦμε. Τό πολύ πού μπορεῖ νά περιμένουμε ἀπό τούς Εὐρωπαίους ἑταίρους μας εἶναι καμμιά δήλωσις συμπαραστάσεως καί κάποια πρόσκλησις πρός τήν Τουρκία νά σεβασθεῖ τό Διεθνές Δίκαιο. Πού ἡ Τουρκία θά τίς περιφρονήσει ἐπιδεικτικῶς καί τίς δύο.

Ὅπως θά περιφρονήσει καί τίς ἐκκλήσεις τῆς «διεθνοῦς κοινότητος» νά συμβάλλει θετικά στήν ἐπίλυση τοῦ Κυπριακοῦ. Ἄλλωστε αὐτό πράττει καί σήμερα. Οὐδεμία ἀντίδρασις ὑπῆρξε στό γεγονός, ὅτι ἀπό χθές τό τουρκικό πλωτό γεωτρύπανο «Φατίχ» (Πορθητής) εὑρίσκεται στά ἀνοικτά τῶν ἀκτῶν τῆς βορειοανατολικῆς Κύπρου προκειμένου νά ἀρχίσει γεωτρήσεις. Τό ἀνεκοίνωσε μέ κάθε ἐπισημότητα ὁ ἀντιπρόεδρος τῆς τουρκικῆς κυβερνήσεως Φουάτ Ὀκτάυ. Οἱ προειδοποιήσεις τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως πρός τήν Ἄγκυρα, νά ἀποσύρει τό πλοῖο καί νά ἀναστείλει τήν ἐνεργό ἀμφισβήτηση τῶν κυριαρχικῶν δικαιωμάτων τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας, ἠχοῦν σέ ὦτα μή ἀκουόντων. Τήν ἴδια στιγμή, ἄλλωστε, τό ἄλλο τουρκικό πλωτό γεωτρύπανο, τό «Γιαβούζ» (Μεγαλοπρεπής), εὑρίσκεται στά ἀνοικτά τῶν δυτικῶν ἀκτῶν τῆς Κύπρου.

Νά ἐπισημάνουμε στό σημεῖο αὐτό ὅτι ἀπό τήν ἀρχή τῆς ἑβδομάδος τό Συμβούλιο Ἐξωτερικῶν Ὑποθέσεων τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως υἱοθέτησε τό πλαίσιο γιά τήν ἐπιβολή περιοριστικῶν μέτρων εἰς βάρος τῆς Ἀγκύρας γιά τίς γεωτρητικές δραστηριότητές της στήν ἀνατολική Μεσόγειο, ἀλλά ἀπό τήν πλευρά της ἡ Τουρκία ἀντέδρασε ἐπιθετικά μέ δηλώσεις τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ὅτι δέν πρόκειται νά σταματήσει τίς γεωτρήσεις ἰσχυριζομένη ὅτι ἐπιχειρεῖ στήν δική ὑφαλοκρηπῖδα της ἤ σέ περιοχές στίς ὁποῖες ἔχουν δικαιώματα οἱ Τουρκοκύπριοι. Μόνον αὐτές οἱ δηλώσεις ἐπιβεβαιώνουν ὅτι ὁ τελικός στόχος τῆς Τουρκίας γιά τήν Κύπρο εἶναι ἡ διχοτόμησις.

Ἀνησυχίες ἐκφράζει μόνον ἡ Λευκωσία, ὅπου διπλωματικοί κύκλοι θεωροῦν ὅτι τό ἑπόμενο δεκαήμερο καί μέχρι τίς 25 Νοεμβρίου πού εἶναι προγραμματισμένη ἡ τριμερής συνάντησις Ἀναστασιάδη – Ἀκιντζί – Γκουτέρρες στό Βερολῖνο, ἡ Τουρκία θά ἀνεβάσει τόν τόνο τῶν προκλήσεων.

Τό χειρότερο εἶναι ὅτι τόσο στήν ἑλληνική ὅσο καί στήν κυπριακή πρωτεύουσα ἐπικρατοῦν φωνές πού συνιστοῦν «στρατηγική ψυχραιμία» (δηλαδή ὑποχωρητικότητα), ὑποστηρίζοντας ὅτι ἡ Τουρκία ἐπιδιώκει τήν ἀντίδραση τῆς Λευκωσίας προκειμένου νά ὁδηγηθοῦμε οὐσιαστικῶς στήν κατάρρευση τῶν προσπαθειῶν ἐπανενάρξεως τῶν διαπραγματεύσεων γιά τό Κυπριακό. Ἀγνοοῦν ὅσοι ὑποστηρίζουν τήν στάση αὐτή ὅτι ἡ τουρκική πλευρά ἔχει ἀπόλυτη συναίσθηση τοῦ γεγονότος ὅτι «ψυχραιμία» σημαίνει ὑποχωρητικότητα, ὁπότε θά ἐπιμείνει στήν ἐπιβολή τῶν τετελεσμένων της. Αὐτό σημαίνει ὅτι ἀκόμη καί τίς διαπραγματεύσεις γιά τό Κυπριακό θά τίς ἐκμεταλλευθεῖ μέ μοναδικό σκοπό νά «νομιμοποιήσει» τίς ἀξιώσεις της. Ὡς ἐκ τούτου καί σέ ἀντίθεση πρός τίς κρατοῦσες φωνές, διαφαίνεται ὅτι ἡ τήρησις χαμηλῶν τόνων καί ἡ υἱοθέτησις «ἀψόγου στάσεως» ἀπό τήν Ἀθήνα καί τήν Λευκωσία ὁδηγοῦν μόνον σέ ἀμαχητί παράδοση στήν τουρκική βουλιμία.