Του Yezid Sayigh

Ο αιγυπτιακός στρατός αντιστοιχεί σε πολύ λιγότερο ποσοστό της εθνικής οικονομίας από αυτό που πιστεύεται συνήθως, αλλά η κατάληψη του το 2013 και η επακόλουθη άνοδος του προέδρου Abdel Fattah el-Sisi έχουν μεταμορφώσει το ρόλο του και σε εύρος και σε κλίμακα και μετατράπηκε σε έναν αυτόνομο παράγοντα που μπορεί να αναμορφώσει τις αγορές και να επηρεάσει την κυβερνητική πολιτική και τις επενδυτικές στρατηγικές.

Ο στρατός φέρει εις πέρας τεράστια έργα υποδομών, παράγει καταναλωτικά αγαθά που ποικίλουν από τρόφιμα μέχρι οικιακές συσκευές, κατασκευάζει βιομηχανικά χημικά και μεταφορικό εξοπλισμό, και εισάγει βασικά commodities για τους πολίτες. Έχει επεκταθεί σε νέους τομείς τόσο διαφορετικούς όσο η αναζήτησή χρυσού, η παραγωγή χάλυβα και η διαχείριση θρησκευτικού τουρισμού. Παράλληλα, χιλιάδες ανώτεροι αξιωματούχοι επωφελούνται την πανίσχυρη πολιτική επιρροή του στρατού να καταλαμβάνει ανώτερες θέσεις σε όλες τις μεγάλες θέσεις και τις επιχειρήσεις του δημοσίου τομέα, συμπληρώνοντας την άτυπη στρατιωτική οικονομία ενώ παράλληλα ωφελεί τους ίδιους.

Για τη συνέχεια Capital