Γράφει ο Κώστας Βενιζέλος

Δεν είναι η πρώτη φορά
που επιβεβαιώνεται πως η επίσημη πολιτική
δεν εκφράζει τη βούληση της κοινωνίας.
Κυρίως σε ό,τι αφορά το Κυπριακό.
Επιβεβαιώθηκε και στην Ευρωπαϊκή
Κοινωνική Έρευνα (ESS) 2017–2019,η οποία
παρουσιάσθηκε προχθές στο Ευρωπαϊκό
Πανεπιστήμιο. Η πρώτη πιο ενδεικτική
και σημαντική περίπτωση ήταν το σχέδιο
Ανάν, το οποίο ως περιεχόμενο αντανακλούσε
τις συσσωρευμένες διαχρονικές υποχωρήσεις
της ελληνοκυπριακής πλευράς από το 1974
και εντεύθεν.

Όπως αναφέρθηκε και
από τους εμπνευστές του (Άλβαρο ντε
Σότο), «το σχέδιο δεν έπεσε από τον
ουρανό», αλλά συνιστούσε το «κεκτημένο»
της διαπραγμάτευσης όλων των προηγούμενων
χρόνων και πρωτίστως της διαδικασίας
1999-2004. Εκείνο, λοιπόν, το λεγόμενο
διαδικαστικό κεκτημένο απορρίφθηκε
πανηγυρικά από τη συντριπτική πλειοψηφία
των πολιτών στο δημοψήφισμα της 24ης
Απριλίου 2004.

Εκείνο που απορρίφθηκε
ήταν και το περιεχόμενο και η φιλοσοφία
ανεξαρτήτως τι αναλύσεις έγιναν στη
συνέχεια. Το αποτέλεσμα αξιολογήθηκε
όπως βόλευε την καθεστηκυία τάξη. Το
αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δεν
αξιολογήθηκε ποτέ στη βάση των πραγματικών
δεδομένων και της ελεύθερης βούλησης
των πολιτών, αλλά με βάση τους εσωτερικούς
πολιτικούς υπολογισμούς και σε κάποιες
περιπτώσεις και τα φοβικά σύνδρομα που
διαχρονικά κυνηγούσαν και κυνηγούν τις
ηγεσίες στην ελληνική πλευρά.

Με αφορμή, λοιπόν, την
Ευρωπαϊκή Κοινωνική Έρευνα (ESS) 2017–2019,
επανέρχεται στο προσκήνιο η δυσαρμονία
πολιτικών επιλογών και διαχείρισης του
εθνικού θέματος με τις επιδιώξεις και
τα “θέλω” των πολιτών. Σημειώνεται
συναφώς ότι πρόκειται για πανευρωπαϊκή
έρευνα στην οποία συμμετέχουν περίπου
30 χώρες.

Διαβάστε τη συνέχεια στο Newpost.gr