Oι εικόνες
με την μαζική χρήση των Τουρκικών ΤΟΜΑ
ACV-15/300 στην Συρία έφεραν στην μνήμη
άλλη μια χαμένη ευκαιρία για απόκτηση
ενός ΤΟΜΑ ( με αρκετούς συμβιβασμούς
είναι η αλήθεια) από τον Ε.Σ. Τα Τουρκικά
ACV-15/300 βασίζονται στο Ολλανδικό YPR-765.

Το YPR-765 είναι
μια εξελιγμένη έκδοση του Μ-113 το οποίο
βασίστηκε στην έκδοση ΤΟΜΑ του οχήματος
( AIFV) το οποίο ουδέποτε υιοθέτησε ο
Αμερικάνικος στρατός . Οι Ολλανδοί όμως
και στην συνέχεια οι Βέλγοι, βρίσκοντας
το Bradley εξαιρετικά ακριβό για να μπει
μαζικά σε παραγωγή, το επέλεξαν
εγκαθιστώντας γραμμή παραγωγής στις
χώρες τους.

Η Ολλανδία
παρήγαγε πάνω από 2.100 οχήματα ενώ το
Βέλγιο παρήγαγε κοντά τα 500. Η Τουρκία
απέκτησε το όχημα κατόπιν διαγωνισμού
το 1989 για τοπική παραγωγή κατά κύριο
λόγο 1,700 οχημάτων, με ένα μέρος αυτών να
έρχεται από την Βελγική γραμμή παραγωγής.
Ένα χρόνο πριν ο Ε.Σ είχε επιλέξει ως
“ΤΟΜΑ” το Λεωνίδας έναντι των Marder,
Warrior κλπ καθώς στην αξιολόγηση συμμετείχαν
τα πήγματα στην ουσία των οχημάτων χωρίς
τους πύργους τους (!!!). Με την επιλογή
του Λεωνίδα για παραγωγή 300 οχημάτων η
ΕΛΒΟ αναλάμβανε να βρει τον καταλληλότερο
πύργο για να τοποθετηθεί στο όχημα
μεταξύ των οποίων ήταν και ο πύργος της
DAF που χρησιμοποιούν τα YPR-765.

Φθάνουμε
λοιπόν στο σωτήριο έτος 1991. Η συμφωνία
CFE καθιστά χιλιάδες οχήματα πλεονασματικά
για πάρα πολλές ευρωπαϊκές χώρες μεταξύ
των οποίων και η Ολλανδία και το Βέλγιο
οι οποίες τα απέσυραν μαζικά τα YPR τα
οποία βρίσκονταν σε υπηρεσία στον στρατό
τους, με πάνω από 1,100 οχήματα να καταλήγουν
στον Αιγυπτιακό στρατό ( πολλά από τα
οποία στην έκδοση ΤΟΜΑ) στο Λίβανο (16)
την Χιλή (319) το Μπαχρέιν (70) , την Ιορδανία
(500) την Μαλαισία και το Μαρόκο (90). Την
ίδια περίοδο ο Ε.Σ παραλαμβάνει 500
ανατολικογερμανικά BMP-1 OST (!!!) ενώ ζητά
και παίρνει από την Ολλανδία Μ-113 (!!!!).

YPR-765 του
Αιγυπτιακού στρατού ο οποίο διαθέτει
πάνω από 1,000 οχήματα του Τύπου σε υπηρεσία
τα οποία απέκτησε από το Βέλγιο και την
Ολλανδία.

Η συνέχεια
λίγο πολύ γνωστή. Ο Ε.Σ δεν απέκτησε ποτέ
την έκδοση ΤΟΜΑ του Λεωνίδας καθώς
υπήρξαν σκέψεις για το Αλέξανδρος το
οποίο εγκαταλείφθηκε λόγω κόστους, μετά
εμφανίστηκε το “αερομεταφερόμενο”
Κένταυρος, μετά τα Marder μεταχειρισμένα
από Γερμανία, αλλαγή πλεύσης για BMP-3,
μετά ξανά Marder αυτή την φορά φθηνότερα,
και τώρα περιμένουμε πως και πως τα
Bradley.

Συγκριτικά
η Τουρκία από την εποχή που επέλεξε το
YPR έχει παράγει κοντά τα 2,250 οχήματα για
τον Τουρκικό ( 650 στην έκδοση ΤΟΜΑ)
παρουσιάζει συνεχώς νέες εκδόσεις του
FNSS ACV ως φορέα των όπλων της Τουρκικής
βιομηχανίας ενώ έχει εξάγει κοντά τα
500 οχήματα σε Μαλαισία, Ιορδανία και
ΗΑΕ.