Γράφει ο Βαγγέλης
Σαρακινός

Δραστικές αλλαγές
στο στρατιωτικό status στη βόρεια Συρία,
αλλά και σε ό,τι αφορά την μελλοντική
πολιτική διευθέτηση της συριακής κρίσης,
φέρνει η συμφωνία, στην οποία κατέληξαν
οι πρόεδροι Πούτιν και Ερντογάν. Με την
συμφωνία, και όσα έπονται αυτής, ο Πούτιν
αναδεικνύεται πλέον, και τυπικά, ως ο
ρυθμιστής των εξελίξεων στην περιοχή,
ο Ερντογάν δεν παίρνει όσα ήθελε, αλλά
παραμένει βασικός παίχτης, και ο Άσαντ
βλέπει να ισχυροποιείται η εξουσία του.
Μοναδικός χαμένος της υπόθεσης είναι
οι Κούρδοι, ενώ ο ηθικός αυτουργός για
όλα αυτά δεν είναι άλλος από τον Ντόναλντ
Τραμπ.

Μετά από μαραθώνιες
συνομιλίες, ο Πούτιν και ο Ερντογάν
κατέληξαν σε συμφωνία, με την οποία
αναλαμβάνουν τον έλεγχο της βόρειας
Συρίας. Κρατούν, ωστόσο, όσα νωρίτερα
είχαν συμφωνήσει η Άγκυρα με την
Ουάσιγκτον. Με βάση την συμφωνία του
Σότσι, οι συριακές και οι ρωσικές δυνάμεις
θα αναπτυχθούν στη βόρεια Συρία, από
την οποία θα απομακρύνουν τους Κούρδους
μαχητές των YPG και τον εξοπλισμό τους,
σε βάθος 30 χιλιομέτρων από τα τουρκικά
σύνορα.

Η απόσυρση των
Κούρδων θα πρέπει να ολοκληρωθεί σε
διάστημα 150 ωρών, αρχής γενομένης από
το μεσημέρι (12.00) της 23ης Οκτωβρίου, και
αμέσως μετά θα αρχίσουν οι κοινές
περιπολίες Ρώσων και Τούρκων, οι οποίες
θα γίνονται σε μία έκταση βάθους 10
χιλιομέτρων από τα συροτουρκικά σύνορα.
Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι οι περιπολίες
αφορούν τις εκτάσεις ανατολικά και
δυτικά του τμήματος, όπου διεξήχθη η
επιχείρηση “Πηγή της Ειρήνης”.