Επαναστατικός βερμπαλισμός, ενοχοποίηση της παραγωγής πλούτου και αναδιανομή των δανεικών σε ομάδες συμφερόντων

Χρόνος: Εξεταστική περίοδος Ιουνίου 1975.
 Τόπος: Κάποιο κατάμεστο αμφιθέατρο του Καποδιστριακού στα Ιλίσια. 


Η νεαρή βοηθός που επιτηρεί τους εξεταζόμενους αντιλαμβάνεται ότι ένας εύσωμος γενειοφόρος φοιτητής προσπαθεί να αντιγράψει και του ζητά να αλλάξει θέση. Τι την ήθελε την παρατήρηση; Ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε. Ο φοιτητής, μέλος κάποιας Μ-Λ οργάνωσης, επικαλούμενος την ανύπαρκτη αντιδικτατορική του δράση αρνείται να συμμορφωθεί προς τις υποδείξεις, την περνά γενεές δεκατέσσερις και στο τέλος της ρίχνει και ένα «σε ξέρω εσένα, είσαι χουντικιά» και τη στέλνει αδιάβαστη υπό τα επιδοκιμαστικά βλέμματα των συμφοιτητών του. 
Και μόνο με την ιδέα να της κολλήσουν τη ρετσινιά της χουντικιάς, η βοηθός ασπρίζει, σκύβει το κεφάλι και παραιτείται, ενώ οι συνάδελφοί της πηγαίνουν σιωπηλά το πάσο τους. Την επόμενη ώρα στο αμφιθέατρο η αντιγραφή κάνει το πάρτι της ζωής της.

Για τη συνέχεια AthensVoice