Weather Icon

Δημόσιες vs Ιδιωτικές Εργολαβίες

Άκου πως γίνεται η απάτη στις εργολαβίες του δημοσίου σε αντίθετη με τον ιδιωτικό τομέα.
Εκπτώσεις Χ%:
Στον ιδιωτικό τομέα παίρνεις προσφορές από 4 εργολάβους για την ανακαίνιση της κατοικίας σου. Τις ανοίγεις και βλέπεις πως είμαι ακριβός. Μου το λες και εγώ σου κάνω έκπτωση 60% κάτω. Τι καταλαβαίνεις? Πως είμαι ξεκάθαρα απατεώνας και φυσικά δεν μου δίνεις την δουλειά!
Στο δημόσιο αντίστροφα, οι εργολάβοι δίνουν εξωφρενικές εκπτώσεις και το δημόσιο είναι πολύ χαρούμενο 
Αντικειμενικά κριτήρια:
Στον ιδιωτικό τομέα μπορεί να συμμετάσχει σε έναν διαγωνισμό ο οποιοσδήποτε αρκεί να μπορεί να πείσει ότι θα παραδώσει σωστά το τελικό αποτέλεσμα. Έχει πχ. αναλάβει η εταιρία μου δομικά έργα εφοπλιστών (σπίτια, γραφεία κλπ), χωρίς να έχει το τυπικό μέγεθος ή το brand name που θα απαιτούσε ένας τέτοιος πελάτης. Αλλά τα αναλάβαμε επειδή πείσαμε με τις γνώσεις και την σοβαρότητά μας. Αντίθετα στο δημόσιο δεν μπορείς να συμμετάσχεις αν δεν πληρείς συγκεκριμένα αντικειμενικά κριτήρια (ισολογισμούς, διπλώματα κλπ). Έτσι το δημόσιο εξαιρεί από μόνο του εταιρίες που θα του κάνανε άψογα και πολύ φθινότερα την δουλειά αλλά δεν έχουν ασχοληθεί ποτέ να συλλέξουν τα τυπικά κριτήρια.

Στημένοι διαγωνισμοι:
Κάθε δήμος και κάθε περιφέρεια έχει 4-5 εργολάβους με τους οποίους συνεργάζεται και μάλιστα αυτοί δεν αλλάζουν ανεξαρτήτως κυβέρνησης. Δεν αλλάζουν γιατί έχουν πιάσει όλους τους υπαλλήλους δικούς τους. Έχουν συναλλαγή με τον μηχανισμό δηλαδή. Δεν μπορεί να συμμετάσχει άλλος και αν το κάνει θα πάει άπατος. Αυτοί οι 4-5 εργολάβοι μοιράζουν το παιχνίδι μεταξύ τους. Δεν συγκρούονται ώστε να δημιουργηθεί ανταγωνισμός. Δεν είναι κορόιδα. Μοιράζουν τα έργα χωρίς να χτυπάει ο ένας τον άλλον. Συνεννοούνται από πριν τις προσφορές τους και στήνουν τον διαγωνισμό. Αυτό συμβαίνει αφενός γιατί λαδώνουν όλους τους υπαλλήλους και τους προιστάμενους του δήμου, αλλά και γιατί ο διαγωνισμός δεν είναι ανοικτός σε άλλες εταιρίες εκτός του κύκλου τους. Κι όταν από λάθος εισχωρεί και μια άγνωστη εταιρία συνεννοούνται μεταξύ τους να δώσουν όλοι προσφορές κάτω του κόστους ώστε να χτυπήσουν το έργο, να το χάσει η ξένη εταιρία, να απογοητευθεί και να μην ξαναασχοληθεί 
Budget:
Στον ιδιωτικό τομέα προδιαγράφεται πάντα ένα ρεαλιστικο budget το οποίο δεν μπορούν να ξεπεράσουν οι προσφορές. Ο ιδιώτης δηλαδή κάνει έρευνα και ξέρει πόσο περίπου θα πρέπει να κοστίσει το έργο του. Αντίθετα στο δημόσιο αυτό το budget είναι πάντα μη ρεαλιστικό. Ξεπερνάει πολλές φορές το δεκαπλάσιο της πραγματικής αξίας.
Αναθέσεις:
Στον ιδιωτικό τομέα, έχω φίλο μου με σοβαρή εταιρία ο οποίος θέλει να μου αναθέσει έργο ανακαίνισης γραφείων 1.500 τετραγωνικών. Παρόλαυτά θα πάρει κι άλλες προσφορές και μόνο αν είμαι πολύ κοντά θα μου αναθέσει το έργο. Αντίθετα το δημόσιο βρίσκει πάντα ψεύτικες αιτίες ώστε να κάνει αναθέσεις ιδιαίτερα σε μικρά έργα. Και μετά αναρωτιέσαι εσύ πως είναι δυνατόν η πλακόστρωση της πλατείας που κανονικά θα κόστιζε 10.000€ να εμφανίζεται στην ταμπέλα του δήμου ώς έργο αξίας 100.000€  Διότι το έργο ανατέθηκε στον φίλο μας και η αξία των εκατό χιλιάδων είναι αρκετά μικρή ώστε να μπορούμε να κάνουμε την ανάθεση.
Φωτογραφικές προυποθέσεις:
Κάθε έργο έχει συγκεκριμένες προυποθέσεις. Σε ενημερώνει λοιπόν ο υπάλληλος του δήμου πως θα βγει ένα έργο με τάδε προυποθέσεις που δεν τις έχει κανένας. Εσύ φυσικά αυτόν τον υπάλληλο τον έχεις στο payroll σου για να σου δίνει πληροφορίες. Φροντίζεις να αποκτήσεις τις προυποθέσεις που θα συμπεριληφθούν στο έργο είτε αυτές είναι δίπλωμα συγκεκριμένο είτε εξολισμός κλπ. Όταν το έργο βγει μπορείς να το αναλάβεις εσύ κι άλλος ένας μόνο που είναι κι αυτός στο κόλπο. 
Έτσι αναγκαστικά,  έργο που θα μπορούσε να γίνει με 50.000, αναθέτεται με 500.000€, διότι ο υπάλληλος όρισε αυτές τις προυποθέσεις που μόνο εσύ είχες 
Και θα μου πεις, δηλαδή στον ιδιωτικό τομέα δεν παίζουν προμήθειες? Φυσικά και παίζουν. Ο καπετάνιος του σκάφους του εφοπλιστή μαζεύει προσφορές για να αλλάξουν deck. Φυσικά θα πάρει αυτη που θα τον λαδώσει καλύτερα. Αλλά το λαδωμα θα είναι 5.000 ευρώ στα πεντακόσια χιλιάρικα. Ο εφοπλιστής το ξέρει και σιωπηρά το επιτρέπει. Δεν ασχολείται γιατί είναι 1%. Κάτι σαν commission ας πούμε. Αντίθετα στο δημόσιο αυτές οι προμήθειες και τα λαδωματα είναι το 90% της αξίας του έργου.
Γενικά αν είσαι αρκετά λαμόγιο και απατεώνας μπορείς να βγάλεις πολύ καλά λεφτά στο δημόσιο διότι δεν υπάρχει ανταγωνισμός. Είναι όλα στημένα 
Ενώ στον ιδιωτικό τομέα πρέπει να ανταγωνιστείς. Αλλά είπαμε. Πρέπει να είσαι τρελό λαμόγιο για να συνεργαστείς με το δημόσιο.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Facebook

Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Facebook

Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Twitter

Εγγραφείτε στο κανάλι του infognomonpolitics.gr στο Youtube

Εγγραφείτε στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη στο Youtube