Γιώργος Καλλινίκου    

«Ζούμε σε ένα όμορφο νησί. Μπορεί να γίνει ένας παράδεισος». Αυτό μας είπες χθες, Μουσταφά Ακιντζί, σε συνέντευξή σου στο ΚΥΠΕ. Ομολογώ πως είχε πολύ καιρό να βρω μια θέση σου για να συμφωνήσω. Πλην, όμως, ακόμη και σε αυτήν, υποχρεωτικά προέκυψε αυτομάτως στο μυαλό μου ένα πελώριο ερωτηματικό. Τι γυρεύει ένας Δαίμονας σε έναν παράδεισο; Και δεν εννοώ εσένα αλλά τον Σουλτάνο σου. Αυτό τον οποίο σε όλη την υπόλοιπη συνέντευξή σου, τοποθετείς σε πρωταγωνιστικό ρόλο στον παράδεισο που υποτίθεται ότι οραματίζεσαι.

Μιλάς για δημιουργία παράδεισου, Μουσταφά Ακιντζί, όμως, επικεντρώνεσαι στο φυσικό αέριο και παλεύεις να τεθεί στις διαπραγματεύσεις. Ούτε που σκέφτεσαι ότι για να φτάσουμε στον παράδεισο πρέπει προηγουμένως να κλείσουμε τις πληγές της κολάσεως, που δια της βίας άνοιξαν πριν από 45 χρόνια. Αυτές τις οποίες ο στρατός του Δαίμονα άνοιξε με τις ωμότητες του. Παραμένουν ακόμη χαίνουσες για χιλιάδες ανθρώπους. «Μπορεί να μην είναι κεφάλαιο των διαπραγματεύσεων, αλλά είναι κεφάλαιο της ζωής μας, της περιοχής μας, αιτία της έντασης», είπες για το φυσικό αέριο. Δεν μας είπες, όμως, ποιος προκαλεί την ένταση. Ο ίδιος Δαίμονας. Ο οποίος καταπατώντας κάθε αρχή διεθνούς δικαίου, επεμβαίνει δια της βίας σε κατοχυρωμένους χώρους άλλου κράτους. Σαν τους πιο αγροίκους πειρατές…

«Αν η μια πλευρά λέει ότι αυτό το θέμα δεν το συζητά με την άλλη, «δεν δημιουργώ επιτροπή, περίμενε μετά τη λύση, που δεν ξέρουμε πότε θα συμβεί, αλλά εγώ αρχίζω να στέλνω αέριο από την Αφροδίτη στην Αίγυπτο και τα έσοδα θα αρχίσουν να έρχονται κι εσύ περίμενε μετά τη λύση, τότε αυτό δεν ικανοποιεί την τ/κ πλευρά ούτε την Τουρκία», είπες. Αν επείγεστε για τα οφέλη των αερίων, Μουσταφά Ακιντζί, τότε βιαστείτε για μια λύση που θα επιτρέπει την δημιουργία ενός παράδεισου. Τα έσοδα που αναλογούν στην τ/κ πλευρά θα είναι πλήρως κατοχυρωμένα κι αυτό με δέσμευση της νόμιμης κυβέρνησης της Κ.Δ. έναντι της διεθνούς κοινότητας. Εκείνο που προκαλεί ασύστολα είναι η θέση σου ότι δεν ικανοποιεί την Τουρκία. Από πού και ως πού πρέπει αυτό το θέμα (το οποιοδήποτε θέμα) να ικανοποιεί ένα ξένο κράτος; Από πού και ως πού να της παραχωρήσουμε δικαίωμα λόγου σε ένα εσωτερικό θέμα ενός ανεξάρτητου κράτους;
Και συνεχίζεις με άκρως προκλητικό τρόπο, Μουσταφά Ακιντζί. Στη βάση της πειρατικής αντίληψης του Σουλτάνου σου. «Αυτό που θα συμβεί είναι «εσύ κάνεις γεώτρηση, θα κάνω κι εγώ. Εάν εσύ κάνεις έρευνες, θα κάνω κι εγώ εάν έχω τη δύναμη να το κάνω», είπες. Έτσι άραγε οραματίζεσαι ότι μπορεί αυτός ο τόπος να μετατραπεί σε παράδεισο; Δια της επιβολής; Δια των απειλών; Δια της ισχύος; Μα αυτοί είναι νόμοι της ζούγκλας. Και της κολάσεως, προφανώς… Πού χωράνε σε ένα ανεξάρτητο κράτος το οποίο έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να αποφασίζει τα του οίκου του; Μοναδική του υποχρέωση είναι να διασφαλίζει τα συμφέροντα όλων των νόμιμων κατοίκων του, και μόνον!
«Εάν Τ/κ και Ε/κ δημιουργήσουμε μιαν κοινή επιτροπή και διευθετήσουμε τα θέματα που μας αφορούν, όπως τα ποσοστά και τη δημιουργία ενός ταμείου, τότε μια ομοσπονδιακή Κύπρος θα συζητήσει με την Τουρκία την οριοθέτηση», πρόσθεσες. Για ποιαν οριοθέτηση μιλάς; Η κυπριακή ΑΟΖ είναι οριοθετημένη αν δεν το έχεις καταλάβει. Από πού και ως πού πρέπει να την διαπραγματευθούμε με τους τρομοκράτες πειρατές;
Οι αναφορές σου στον Δαίμονα είναι χωρίς τέλος στη συνέντευξή σου. Αποδεικνύοντας ότι έχεις άκρως θολή εικόνα για τον παράδεισο… «Να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις, αλλά από τη μια η ε/κ πλευρά (την κυβέρνηση της Κ.Δ. πλήρες μέλος της ΕΕ εννοείς φυσικά) θα κάνει γεωτρήσεις με τις εταιρείες που έχει αδειοδοτήσει και από την άλλη να κάνουν γεωτρήσεις τα πλοία της Τουρκίας, και να υπάρχει αυτή η μεγάλη ασυμφωνία. Αυτή η ασυμφωνία θα συνεχιστεί, πολεμικά πλοία θα κάνουν κύκλους γύρω από τις πλατφόρμες κι εσείς, σαν να μην συμβαίνει τίποτα, θα διαπραγματεύεστε», είπες. Πρόκειται για θράσος χιλίων πιθήκων, Μουσταφά Ακιντζί. Ένα νόμιμο κράτος στην ίδια ζυγαριά με τους λυσσασμένους παράνομους πειρατές; Έλεος!
Τέλος, θέτεις ως όρο για τις διαπραγματεύσεις, να γίνει μια επιτροπή Ε/κ και Τ/κ, που να συμφωνήσει τον διαμοιρασμό των εσόδων του φυσικού αερίου. Και όταν συμφωνηθεί ο διαμοιρασμός και τα ποσοστά που θα πάρετε, ίσως και κάποιος αγωγός μέσω Τουρκίας, τότε σε όλα τα υπόλοιπα (εδαφικό, περιουσιακό, ισότητα, βέτο κλπ) θα συνεχίσετε να θέλετε και την πίττα σωστή και τον σκύλο χορτάτο όπως κάνετε επί 45 χρόνια. Αυτό δεν οδηγεί σε κανέναν παράδεισο, Μουσταφά Ακιντζί…

Ναι, η Κύπρος μπορεί να μετατραπεί σε έναν παράδεισο. Με έναν και μοναδικό τρόπο όμως. Εκείνον που υπέδειξε ο ΓΓ των Ηνωμ. Εθνών. Μετατρεπόμενη σε ένα φυσιολογικό κράτος. Κανένα φυσιολογικό κράτος δεν έχει ξένους εγγυητές, ξένα στρατεύματα, ξένους κηδεμόνες. Όταν θα αντιληφθείς, Μουσταφά Ακιντζί, ότι έναν τέτοιο παράδεισο τον φτιάχνουν μόνον οι νόμιμοι και μόνιμοι κάτοικοι του και κανένας Δαίμονας δεν έχει θέση ή λόγο, τότε όλα θα είναι πάρα πολύ απλά. Δημοκρατικά, με ισότητα, με απόλυτο αλληλοσεβασμό στα δικαιώματα των δύο κοινοτήτων, μια κυβέρνηση στην οποία θα συμμετέχουν και οι δύο πλευρές, θα αποφασίζει και θα καθορίζει όλο το πλαίσιο της δημιουργίας ενός παράδεισου.
Κανένας παράδεισος, Μουσταφά Ακιντζί, δεν μπορεί να χειραγωγείται από οποιονδήποτε Δαίμονα. Μια μόνο μπορεί να είναι η υπέρτατη αρχή διαχείρισης ενός φυσιολογικού κράτους. Ότι όλοι οι συνδαιτυμόνες του εργάζονται με στόχο μόνο τα συμφέροντα του φυσιολογικού κράτους και όχι οποιουδήποτε τρίτου.
 

Φιλελεύθερος