Τι εννοεί ο ποιητής;;; “Ευελπιστώντας ότι η Τουρκία θα κάνει αυτό που αναμένεται…”
Πάντως, μέχρι πρόσφατα ακούγαμε από όλους τους ηγέτες μας, και τους πολιτικούς του ΑΚΕΛ επίσης, ότι η επανέναρξη των συνομιλιών έχει μία μόνο προϋπόθεση: Ότι θα τερματιστούν οι παράνομες γεωτρήσεις της Τουρκίας και θα αποχωρήσουν τα πλοία της από την κυπριακή ΑΟΖ. Τώρα, είναι φανερό ότι αυτή η προϋπόθεση παρακάμπτεται και ετοιμαζόμαστε να περάσουμε κάτω από τον πήχη ως συνήθως. Εμείς θα συνεχίσουμε την προσπάθεια επανέναρξης των συνομιλιών, η διαδικασία προς αυτή την κατεύθυνση έχει ήδη ξεκινήσει και η Τουρκία θα συνεχίσει τον δρόμο της ως να μη συμβαίνει τίποτε. «Τι μπορούμε να κάνουμε;», ρωτούν πολλοί. Και λογικά. Διότι προτάσσουν αυτό που δεν μπορεί να γίνει. Ότι ο άλλος δρόμος εκτός από τις συνομιλίες είναι η στρατιωτική επιλογή για να προστατεύσουμε ένοπλα την κυπριακή ΑΟΖ. Κι αυτό αποκλείεται εκ των πραγμάτων. Όμως, αυτή η λογική έχει αναπόφευκτα συγκεκριμένη συνέπεια: Την παράδοση του κυπριακού κράτους στην Τουρκία. Αυτό είναι μπροστά μας και τίποτε άλλο. Γιατί η Τουρκία πέρασε σε μια νέα φάση: Δεν μεθοδεύει πλέον τον έλεγχο της Κύπρου μέσω μιας διευθέτησης ΔΔΟ ή άλλης. Μεθοδεύει την απόλυτη αμφισβήτηση του κυπριακού κράτους και της κυριαρχίας του, ακόμα και καταλαμβάνοντας θαλάσσιες περιοχές, δηλαδή το τελειωτικό πλήγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας που θα τη μετατρέψει μια και καλή σε εκλιπούσα. Και η λογική, που λέει ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο παρά μόνο να συνεχίσουμε να διαπραγματευόμαστε με τον Ακιντζί και τους ανίκανους υποκριτές των Ηνωμένων Εθνών, την ώρα που πραγματοποιείται η τουρκική εισβολή στην ΑΟΖ, είναι πέρα από ορατό ότι δεν οδηγεί σε λύση, παρά μόνο διευκολύνει τα τουρκικά σχέδια. Όπως είναι και ορατή η κατάληξη της πορείας που ξεκίνησε μετά από τη συνάντηση Αναστασιάδη – Ακιντζί στις 9 Αυγούστου. Θα φτάσουν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και εκεί θα βρουν πάνω στο τραπέζι το φυσικό αέριο, την κοινή επιτροπή διαχείρισης, τον διαμοιρασμό των κερδών, αλλά και τις τουρκικές διεκδικήσεις. Και φυσικά, ο Πρόεδρος δεν θα μπορεί να κάνει πίσω άμα φτάσει ώς εκεί, γιατί θα κατηγορηθεί απευθείας από τον Γενικό Γραμματέα και αναγκαστικά θα αρχίσει να διαπραγματεύεται τους όρους της Τουρκίας για το φυσικό αέριο, αντί την αποχώρηση του κατοχικού στρατού και την απελευθέρωση της Κύπρου.