Του Σάκη Μουμτζή

Τα μεσάνυχτα της 20ης προς την 21η Αυγούστου 1968 τα τανκς του Συμφώνου της Βαρσοβίας, πλην της Ρουμανίας, εισβάλλουν στην Τσεχοσλοβακία για να επιβάλουν την σοσιαλιστική νομιμότητα.

Το πείραμα του «σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο», που ξεκίνησε δειλά τον Ιανουάριο του 1968, απειλούσε την σταθερότητα σε όλες τις λαϊκές δημοκρατίες. Ήταν ένα «μικρόβιο» που μπορούσε να εξαπλωθεί και να μολύνει την σοσιαλιστική καθαρότητα του σοβιετικού προτύπου.

Το δόγμα Μπέζνιεφ, που διατυπώθηκε στην περίοδο της ύφεσης, ουσιαστικά ήταν συνέχεια του δόγματος που επικρατούσε στην περίοδο του ψυχρού πολέμου.

«Αν σε κάποια λαϊκή δημοκρατία εμφανιστεί ένα σοβαρό πρόβλημα, αυτό αποτελεί και πρόβλημα όλων των άλλων λαϊκών δημοκρατιών.» Είναι δε γνωστό πως ως «πρόβλημα», αναγνωριζόταν στην δεκαετία του 50 και του 60 ο,οτιδήποτε αμφισβητούσε το σοβιετικό μοντέλο.

Η εισβολή στην Τσεχοσλοβακία δεν έπεσε από τον ουρανό. Είχε προηγηθεί η εισβολή στην Ουγγαρία το 1956 και η αιματηρή καταστολή των εξεγέρσεων σε Ανατολική Γερμανία και Πολωνία.

Τον Ιανουάριο του 1969 ο φοιτητής Jan Palach αυτοπυρπολήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την Σοβιετική κατοχή.

Για τη συνέχεια Liberal