Το ερώτημα είναι αν έκανε οτιδήποτε και μας διέφυγε διότι δεν είδαμε καμία κίνηση στο διεθνές πεδίο ή άλλη διπλωματική ενέργεια. Αντίθετα, παρακολουθώντας ένας τις συζητήσεις στη Βουλή των Ελλήνων γίνεται δυστυχής βλέποντας ότι το μόνο που απασχολεί κυρίως τα δύο μεγάλα κόμματα είναι πώς θα εκθέσει ο ένας τον άλλο για να κερδίσουν τις εκλογές. Τα δε λόγια που χρησιμοποιούνται δεν έχουν καν σχέση με τον ελληνικό πολιτισμό. Οι ύβρεις που χρησιμοποιούν ιδίως οι δύο αρχηγοί των κομμάτων αυτών, κυρίως της Νέας Δημοκρατίας, ξεπερνούν εκείνη των πεζοδρομίων και εισέρχονται στα επίπεδα χαμαιτυπείων. Η κατάσταση είναι δραματική. Να ακούς τους εκπροσώπους του ελληνικού λαού να ανταλλάσσουν ύβρεις όπως «απατεώνες», «κλέφτες», «ψεύτες» «μιζαδόροι» «γλείφτες» και χειρότερα. Και για το προεξέχον εθνικό μας θέμα της  Κύπρου ούτε λέξη. Εδώ ένα νησί που κατοικείται κατά πλειοψηφία από Έλληνες με ελληνική ιστορία αιώνων το έχασε η Ελλάδα με τις πολιτικές του καλού παιδιού που κατέληξαν στη Ζυρίχη. Έγινε η τουρκική απόβαση και ο Καραμανλής μας είπε ότι λόγω αποστάσεως είναι αδύνατο να μας βοηθήσει. Και αυτό επειδή φοβόταν μήπως του επιτεθεί η Τουρκία στα νησιά. Η πιο «τολμηρή» πράξη που έκανε σχετικά με την τουρκική εισβολή ήταν να αποσυρθεί από το ΝΑΤΟ! Και έκλαιγαν Αμερικανοί και άλλα μέλη του ΝΑΤΟ για την απόσυρση της Ελλάδας… Δεν άργησαν, βεβαίως, να ξαναεισέλθουν γιατί δεν έχουν την αυτοπεποίθηση να σταθούν στα πόδια τους. Γιατί δεν αποτάθηκε η Ελλάδα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ;