Του Ηλία Παπαγεωργιάδη

Στις βουλευτικές εκλογές του 2016 η συμμετοχή των ρουμάνων ψηφοφόρων έπεσε στο ιστορικό χαμηλό του 39%. Με αυτό το δεδομένο το σοσιαλιστικό κόμμα κατάφερε να φτάσει στο 45% των ψηφισάντων και να σχηματίσει μία παντοδύναμη κυβέρνηση.

 Πρώτη του δουλειά από τον Ιανουάριο του 2017 ήταν η προσπάθεια αλλαγής των νόμων, έτσι ώστε να δοθεί αμνηστία σε κατηγορίες πολιτικών, μεταξύ των οποίων (συμπτωματικά) και ο Πρόεδρος του κόμματος. Τότε οι Ρουμάνοι βγήκαν στους δρόμους και απέτρεψαν το τεράστιο σκάνδαλο. Είχαμε μιλήσει σχετικά εδώ.

Οι προσπάθειες για να αλλάξουν οι νόμοι δεν σταμάτησαν. Ο πανίσχυρος Πρόεδρος του σοσιαλιστικού κόμματος είχε ήδη μία καταδίκη και αν καταδικαζόταν ξανά, θα έμπαινε οριστικά στη φυλακή. Για αυτό και προσπαθούσε με κάθε τρόπο να περάσει τις αλλαγές, σε πείσμα μεγάλης μερίδας του κόσμου και του Προέδρου της χώρας (για αυτό είναι καλό ο Πρόεδρος να μην έχει μόνο εθιμοτυπικές αρμοδιότητες). Έχοντας καταδίκη στην πλάτη του, ο ίδιος ο Πρόεδρος των σοσιαλιστών δεν μπορούσε να γίνει πρωθυπουργός, όμως άλλαζε όποιον δεν δεχόταν να υπογράψει, η χώρα άλλαξε 3 πρωθυπουργούς μέσα σε 1 περίπου χρόνο. Η πίεση αυξάνονταν και το κράτος δικαίου δεχόταν ασφυκτικό σφυροκόπημα.

Για τη συνέχεια Liberal