Γενικά θέματα 4 Ιουνίου 2019

Η θεωρία και η πράξη

Ήταν που λέτε πριν από 7 χρόνια που βγήκε ένας νέος νόμος σχετικά με την διαδικασία έκδοσης “Οικοδομικών Αδειών”, ο οποίος θεωρήθηκε πολύ προχωρημένος. Έβαζε σαφείς χρονικές προθεσμίες που αφορούσαν την υπηρεσία (πολεοδομίες εν προκειμένω) σχετικά με τον χρόνο που είχαν στην διάθεση τους από την στιγμή που υποβαλλόταν πλήρης φάκελος αδείας μέχρι να την εκδώσουν.

Συγκεκριμένα είχαν 3 ημέρες στην διάθεσή τους να εκδώσουν “έγκριση δόμησης” και 5 μέρες για την “άδεια δόμησης”
Δεν σας κρύβω ότι όλοι οι συνάδελφοι στην αρχή “τσιμπήσαμε” με αυτή την εξέλιξη και δεν πιστεύαμε στα μάτια μας όταν διαβάζαμε το νομοσχέδιο που επρόκειτο να γίνει νόμος του κράτους.

Πόσο αφελείς ήμασταν όμως ….

Μετά την εφαρμογή του νόμου που παρεμπιπτόντως είχε άμεση ισχύ, πήγα και εγώ ο καψερός να καταθέσω τον φάκελο μίας άδειας με τα καινούργια δεδομένα. Όλα καλά, αφού ελέγχθηκε η πληρότητα, όπως ο νόμος ορίζει, πήρα πρωτόκολλο με υποχρέωση της υπηρεσίας εντός 3 ημερών να κάνει τον έλεγχο που είχε υποχρέωση να κάνει και να μου δώσει την “έγκριση δόμησης” που δικαιούμουν.

Αμ δε.

Αφού με είχαν στο περίμενε 2 μέρες, πάω στον μηχανικό που είχε χρεωθεί την υπόθεση μου την τρίτη μέρα και ακολούθησε ο πιο κάτω διάλογος μέσες άκρες:

Εγώ: αδερφέ τι κάνουμε;
– Σε κακή μέρα ήρθες, έχω άλλες εκκρεμότητες που προηγούνται, φύγε….
– Σήμερα λήγει η προθεσμία που σου ορίζει ο νόμος”
– Ε και;
– Τι ε και;
– Δεν πα να λήγει η προθεσμία; πρόβλημα σου
– Τι λες ρε κουμπάρε; Έχεις υποχρέωση να με τελειώσεις σήμερα βάση του νόμου! Αλλιώς θα έχεις κυρώσεις”
– Κάνεις λάθος, καμία κύρωση δεν προβλέπει ο νόμος για τον υπάλληλο. Απλά θέτει κάποιες προθεσμίες. Αν για οποιονδήποτε λόγο η υπηρεσία δεν μπορεί, είναι σαν να μην ήρθες. Σου δίνω πίσω τον φάκελο σου και τον ξανα πρωτοκολλείς άλλη μέρα. Περνάς ξανά την διαδικασία ελέγχου πληρότητας και όταν περάσουν άλλες 3 μέρες το ξανα συζητάμε.

Ήταν η πρώτη φορά που με έπιασε κρύος ιδρώτας δυσκολευόμενος να συγκρατήσω τον θυμό μου. Στο τσακ ήμουν να του φέρω το γραφείο με όλη την χαρτούρα που είχε πάνω στο κεφάλι. Η κυνικότητα του και η προσποίηση τάχα μου να κρύψει το μειδίαμα στην έκφρασή του με έκαναν έξω φρενών. Ευτυχώς συγκρατήθηκα γιατί και εγώ δεν ξέρω πίσω από ποιας φυλακής τα σίδερα θα ήμουν τώρα.

Αυτός δεν μου φταίει σε τίποτα, είναι το παραγόμενο αποτέλεσμα του οθωμανοΣοβιετικού μοντέλου δημόσιας διοίκησης που έχουμε φτιάξει. Πραγματικά δεν ξέρω πως θα μπορούσα να καταντήσω και εγώ ο ίδιος αν έμπαινα στο δημόσιο και είχα στην πλάτη μου 20 χρόνια δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας. Ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω.

……………………………………………………….

Πονηρέας Παναγιώτης