Γενικά θέματα 28 Μαΐου 2019

«Το Σύνταγμα δεν είναι λεφτόδενδρο»

Ο αείμνηστος Σταύρος Τσακυράκης είχε πολλά ράμματα για τη γούνα των δικαστών. Eλεγε πως φοβάται αν μία εξουσία είναι ο τελικός κριτής των πάντων σε μια κοινωνία. Αυτό καταλήγει σε αυταρχισμό με νομικό μανδύα. Ξεχώριζε όμως το Συμβούλιο της Επικρατείας. Ακόμη και την περίοδο που πρόεδρός του ήταν ένας δικαστικός που θεωρούσε καθήκον της Δικαιοσύνης να αφουγκράζεται το λαϊκό αίσθημα, αντί να αποδίδει δικαιοσύνη. Δεν χάνεται η κουλτούρα του δικαστηρίου, συνήθιζε να λέει. Αυτό διαμορφώνει τους δικαστές και όχι το αντίστροφο. Δεν βλέπεις πώς άλλαξαν κατά τη θητεία τους στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ ακόμη και οι συντηρητικότεροι δικαστές που επέλεξε ο Τζορτζ Μπους τζούνιορ;

Το πιο θαυμαστό στην περίπτωση του ΣτΕ είναι η ορθολογική συνέπεια του δικαστηρίου. Ο τρόπος με τον οποίο χτίζει τα θεωρήματα του Δικαίου (υπό τη μορφή αποφάσεων), πάνω στα αξιώματα του Δικαίου, που είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η παράδοση του ορθολογισμού φαίνεται να κυριάρχησε και στην απόφαση για τα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων. Δεν γνωρίζουμε το σκεπτικό της, αλλά σίγουρα οι δικαστές της πλειοψηφίας πείστηκαν ότι «το Σύνταγμα δεν είναι λεφτόδενδρο» και η δικαστική εξουσία δεν μπορεί να μοιράζει χρήματα που η εκτελεστική δεν έχει.

για τη συνέχεια Kathimerini