Είναι πολύ πιθανό πως αν υπήρχε μια στοιχειώδης τάξη, μια στοιχειώδης οργάνωση, ένας στοιχειώδης επαγγελματισμός στην Ελληνική Δικαιοσύνη, η χώρα να μην είχε φτάσει σε αυτά τα χάλια.  Όμως δεν υπάρχει. Η δικαιοσύνη ίσως αποτελεί τον καθρέφτη της χώρας, ή πιο σωστά της αναποτελεσματικότητας της χώρας: χαοτική πολυνομία, συστηματική στρεψοδικία (δηλαδή χρήση τυπικών κανόνων και σοφισμάτων και η αποφυγή της ουσίας του νόμου), ευνοιοκρατία και μια άνευ προηγουμένου ανοργανωσιά των δικαστηρίων. Η εξαιρετικά μεγάλη αργοπορία στην απονομή δικαιοσύνης αποτελεί ένα ακόμα  χρόνιο πρόβλημα που δεν αντιμετωπίζεται και ουσιαστικά ακυρώνει την έννοια της δικαιοσύνης!  Η ελληνική δικαιοσύνη φαίνεται ότι το μόνο που κάνει καλά είναι να καθυστερεί και να δημιουργεί εμπόδια σε οτιδήποτε πάει να γίνει οργανωμένα και με σχέδιο, και ταυτόχρονα να είναι εντελώς ανήμπορη να αντιμετωπίσει την προκλητική παραβατικότητα που κυριαρχεί στη χώρα.