Του Γιώργου Κράλογλου

Τους βλέπεις τώρα και είναι για λύπηση. Μέσα σε όλες τις κομματικές τσέπες, ως δήθεν “αφεντικά” από το 1980 και στο τσεπάκι του Τσίπρα από το 2015.

Ποιος, από τη ντόπια και την ξένη ολιγαρχία δεν χρησιμοποίησε εργατοπατέρες για να χτίσει την, αμετακίνητη (έως σήμερα), κρατικοδίαιτη οικονομία. Αυτή που πληρώνουμε με την 10χρονη κρίση.

Ποιος δεν στηρίχθηκε στους επαγγελματίες κομματικούς εργατοπατέρες της πλάκας… Πρώτοι απ’ όλους, τα κόμματα, τα κομματόσκυλα των υπουργείων και οι κομματικοί σύμβουλοι (προστάτες και φρουροί της διαπλοκής) για διαπλεκόμενες κρατικές προμήθειες, “άνοιγμα” της αγοράς στις εισαγωγές… (ανάμεσά τους το ηλεκτρικό ρεύμα από τις πλέον συμφέρουσες και κερδοφόρες…). 

Ιστορικά… λοιπόν, με τους “αντρειωμένους” εργατοπατέρες να κρατάνε στο έδαφος τα αεροπλάνα και τον Ωνάση απογοητευμένο για πολλούς λόγους (να ζητάει ακόμη και να την χαρίσει στο κράτος, αναγνωρίζοντας τους, με κάποιο τρόπο, τη συμβολή στην οικονομία) το κράτος, εξαγοράζοντας την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ, βάζει τον θεμέλιο λίθο στα κρατικά μονοπώλια, ξαφρίζοντας αναγκαστικά από τις τσέπες του λαού 2,5 δισ. ευρώ, μέχρι το 2009 που την πούλησε. 

Για τη συνέχεια Capital