1)Στο Κόσοβο έχω πάει πάνω από 10 φορές από το 1999 και πάντοτε με απασχολεί γιατί υπάρχουν προεκτάσεις κα επιπτώσεις του σε πολλές και ασταθείς γωνιές του πλανήτη, όπως στην Αμπχαζία και νότια Οσσετία της Γεωργίας, στην Υπερδνειστερία της Μολδαβίας, σε Ντονμπάς και Κριμαία της Ουκρανίας, στο Ναγκόρνο Καραμπάχ του Αζερμπαιτζάν , αλλά και σε διαφορετικά σημεία της υδρογείου, όπως οι περιπτώσεις της Ταιβάν , του Θιβέτ, της Σομαλιλάνδης, του Ξινιάνγκ στην δυτική Κίνα κα. Έχω μετρήσει σε μελέτη μου το 2016 ότι συνολικά τα τελευταία χρόνια ,69 περιοχές του πλανήτη τελούν υπό απόσχιση και ζητάνε διεθνή αναγνώριση, ενώ η μόνη από τις περιοχές που έτυχε διεθνούς αποδοχής και κατέστη το 193ο κράτος-μέλος του ΟΗΕ ήταν το νότιο Σουδάν. 

2)Υπό την “σκέπη” της ΕΕ οι πρόεδροι της Σερβίας Αλεξάντερ Βούτσιτς και του Κοσόβου-Μετόχια Χασίμ Θάτσι διαπραγματεύονται την ανταλλαγή περιοχών , και ειδικότερα το βόρειο τμήμα του Κοσόβου(δηλαδή βόρεια του ποταμού Ιμπάρ) με περιοχές της νότιας Σερβίας(δηλαδή της κοιλάδας του Πρέσεβο και των βορειότερων πόλεων του Μπουγιάνοβατς και της Μεντβέντα.)Στην περιοχή του βορείου Κοσόβου ο πληθυσμός είναι περίπου 80.000 άτομα εκ των οποίων οι 70.000 είναι Σέρβοι, οι 7000 Αλβανοί κα οι υπόλοιποι, Βόσνιοι, Ρομά κα .Στην περιοχή της νότιας Σερβίας ο πληθυσμός είναι Αλβανόφωνοι(εντονότατη η παρουσία τους στην κοιλάδα του Πρέσεβο και πολύ πιο αραιή στις άλλες δύο πόλεις).

για τη συνέχεια AnalystforChange