Πως περιμένουμε να βγουν νέες εταιρίες, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας κλπ αν δεν δημιουργήσουμε τα κατάλληλα πρότυπα.

Αν σαν κοινωνία θεωρούμε τον επιχειρηματία by default λαμόγιο και απατεώνα που “πίνει το αίμα του εργαζόμενου”, πως περιμένουμε να αναπτυχθούμε?

Τα πρότυπα παίζουν ρόλο και τα δικά μας τα πρότυπα είναι το φτωχο πλην τίμιο παιδί του λαού που πάει κόντρα στον πατέρα εφοπλιστή για να παντρευτεί την αγαπημένη του. Με αυτά μας μεγάλωσαν οι ελληνικές ταινίες και τα τραγούδια. Με τον κακό πλούσιο και τον καλό φτωχό.

Για να αλλάξει η κοινωνία είναι απαραίτητα τα σωστά πρότυπα.

Για να παραδειγματιστεί ο νέος και να πει στα 15 του “Θέλω κι εγώ να γίνω ένας τέτοιος επιχειρηματίας όταν μεγαλώσω”. Και να ξεκινήσει να προσπαθεί.