Γενικά θέματα
, Εξωτερική Πολιτική
2 Ιανουαρίου 2019
Υπουργός Εξωτερικών με πλήρη και αποκλειστική απασχόληση
ΑΓΓΕΛΟΣ Μ. ΣΥΡΙΓΟΣ*
Τη δεκαετία του 1970 ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε επισκεφθεί τη Μόσχα και το Πεκίνο. Δεν είχε «χτυπήσει» σοσιαλμανία τον άνθρωπο που τράβηξε τη χώρα από τα μαλλιά για να την εντάξει στις κοινές ευρωπαϊκές δομές. Ηθελε απλά να έχει αντίβαρα στις σχέσεις με τους δυτικούς συμμάχους. Οι συμμαχίες της Ελλάδας είναι εδώ και πολλά χρόνια συγκεκριμένες και σταθερές. Κατά καιρούς, όμως, μπορεί ορισμένα πράγματα να λησμονούνται ή να θεωρούνται δεδομένα. Σε αυτό το πλαίσιο, η επαφή με τις χώρες-αντίβαρα βοηθάει πάντα να θυμόμαστε τα κοινά μας συμφέροντα που βρίσκονται στη βάση των συμμαχιών μας.
Οι τελευταίες εξελίξεις του 2018 για την περιοχή μας σημαδεύονται από την απόφαση Τραμπ να αποχωρήσουν οι αμερικανικές χερσαίες στρατιωτικές δυνάμεις από τις κουρδικές περιοχές της Συρίας. Αυτό φέρεται ότι προέκυψε από μία τηλεφωνική συνομιλία Τραμπ – Ερντογάν. Δεν ξέρουμε εάν στο μενού εκείνης της ημέρας, εκτός από τους Κούρδους, ήταν η Ελλάδα και η Κύπρος. Απομένει να φανεί. Τον Ιανουάριο του 2004, πάντως, σε μία αντίστοιχη συζήτηση Ερντογάν με τον τότε πρόεδρο Μπους, το αντάλλαγμα για τη δημιουργία αυτόνομης κουρδικής οντότητας στο Ιράκ ήταν η πλήρης προσαρμογή του Σχεδίου Ανάν στις ανάγκες και επιδιώξεις της Τουρκίας. Το πιο σημαντικό μάθημα από την απόφαση Τραμπ είναι ότι επιβεβαιώνεται η ρήση να μη βάζουμε ποτέ όλα μας τα αυγά σε ένα καλάθι.
Για τη συνέχεια kathimerini