Πραγματική περίπτωση που πληροφορήθηκα από μία καθ’ όλα αξιοπρεπή και εργατικότατη κυρία η οποία απασχολείται τα τελευταία 20 χρόνια ως μαγείρισσα σε εταιρεία catering. Ενώ η ίδια ξεπατώνεται στη δουλειά, μερικές φορές από τις 3 τα ξημερώματα, και φυσικά όλες τις αργίες και τα Σαββατοκύριακα (είναι δηλαδή από τις περιπτώσεις που λέμε ότι “δεν προλαβαίνει ούτε να αρρωστήσει”) ο σύζυγός της είναι συνταξιούχος του ΟΤΕ.
 Επειδή ήταν αθλητής από τα νιάτα του και μέλος του ΣΕΓΑΣ, είχε άδεια από τον ΟΤΕ να πηγαίνει κάνα δύωρο την ημέρα το πολύ στην υπηρεσία του, συνήθως από τις 9 μέχρι τις 11, και μετά βουρ για προπόνηση. Φυσικό ήταν με τέτοιους… εξοντωτικούς ρυθμούς, όταν έφτασε σε ηλικία 56 ετών ο άνθρωπος να έχει κουραστεί από τον παλιο-ΟΤΕ, οπότε άδραξε την ευκαιρία της εθελουσίας εξόδου, πήρε το παχυλό εφάπαξ του και βέβαια πλήρη σύνταξη. 

Όποτε πηγαίνω σε χώρα της Δυτικής Ευρώπης απορώ πραγματικά πώς είναι δυνατόν να μην αντιγράφουμε έστω αυτά που οι ξένοι λαοί έχουν κάνει καλά, ώστε να πετύχουμε κι εμείς. Δεν είναι δυνατόν χώρες που έχουν σχεδόν τον ίδιο πληθυσμό και έκταση με εμάς, να έχουν πενταπλάσιο ΑΕΠ! 
Δεν καταλαβαίνουν οι πολιτικοί μας ότι κάτι κάνουμε λάθος τόσες δεκαετίες; Αφού υπάρχουν έτοιμες οι λύσεις για το φορολογικό, το ασφαλιστικό, τα κίνητρα προσέλκυσης επενδύσεων, την εργατική νομοθεσία, την πλήρη μηχανογράφηση του δημοσίου, γιατί επιμένουμε να ανακαλύπτουμε ξανά τον τροχό;  
Βέβαια η απάντηση σε χτυπάει κατά πρόσωπο με το που πατάς πάλι το πόδι σου στην Ελλάδα. Όταν βρεθείς στη χώρα των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων, καταλαβαίνεις ότι έχουμε αυτοχειριαστεί ως λαός, ότι εξαιτίας της αριστερής αρλουμπολογίας που έχουμε καταναλώσει σε επικίνδυνες ποσότητες έχουμε δημιουργήσει ένα ασφυκτικό περιβάλλον σήψης και μιζέριας το οποίο είναι φυσικό να μην μπορούν να αντέξουν οι νέοι μας που έχουν όνειρα και προσδοκίες. 
Είναι τραγικό αλλά ο ίδιος λαός που όταν βρεθεί στο εξωτερικό μεγαλουργεί, μέσα στη χώρα του βρίσκεται σε μόνιμη ιδεολογική αφασία, θλιβερό θύμα του τέρατος του κρατισμού που εξέθρεψε με την ψήφο του. Και δυστυχώς δεν φαίνεται ακόμα στον ορίζοντα η κυβέρνηση εκείνη που θα μπορέσει να στρίψει αποφασιστικά το τιμόνι και να μας απομακρύνει από τα βράχια…

Stirlitz