Ο Καντ (1724-1804) γεννήθηκε, έζησε και πέθανε σε αυτή την πόλη. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, τέσσερα χρόνια, το Königsberg ήταν υπό τη διοίκηση των Ρώσων (ήταν τα μόνα χρόνια της ρωσικής παρουσίας στην πόλη από την ίδρυσή της και μέχρι το τέλος του Β’ΠΠ). Έχει λοιπόν μια λογική του να θέλει κάποιος να δώσει το όνομά του σε κάτι σημαντικό σε αυτή την πόλη. Ωστόσο… Μετά την ανακήρυξη των υποψηφίων ονομάτων, και αφού το όνομα Εμμαντουήλ Κάντ είχε αποκτήσει ένα μεγάλο προβάδισμα, ξεσηκώθηκε ένα άγριο «πατριωτικό» κύμα αντιδράσεων.

«Ένας άγνωστος… Ένας κάποιος Εμμανουήλ Κάντ. Ήταν ένας προδότης της χώρας του, ένας γλύφτης που σερνόταν στα γόνατα για να πάρει μια έδρα στο πανεπιστήμιο. Έγραφε κάτι ακαταλαβίστικα βιβλία που κανείς δεν τα διαβάζει και ούτε θα διαβάσει». Τα λόγια ανήκουν στον αντιναύαρχο του Ρωσικού στόλου και επικεφαλής του στόλου της Βαλτικής Θάλλασας Ιγκορ Μουχαμέτσιν, ο οποίος απευθυνόμενος στους ναυτικούς της Βόρειας Θάλασσας τους προτρέπει να καταψηφίσουν στην ψηφοφορία (και να προτρέψουν τους συγγενείς τους να καταψηφίσουν) τον «κατάπτυστο» Καντ. Μετά από αυτό, το μνημείο του Καντ στην πόλη βανδαλίστηκε, φυλλάδια με προσβλητικό περιεχόμενο κατά του φιλοσόφου γέμισαν τους δρόμους. Φυσικά η ψηφοφορία έληξε με τη «νίκη» του ονόματος μιας ρωσίδας τσαρίνας. Ο Κάντ συνεχίζει να αναπαύεται στο Königsberg, εκτός και αν οι ρωσικές αρχές αποφασίσουν τελικά να χτίσουν σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας πάνω στο σημείο που βρίσκεται ο τάφος του.

Οι ζωντανοί εχθροί που έχει δημιουργήσει η Ρωσία μάλλον δεν της αρκούν και τώρα έχει αποφασίσει να τα βάλει και με τους νεκρούς.

Kostas Onisenko