Άριστος Μιχαηλίδης  

Ήθελα να ΄ξερα τι τους λένε τους Τουρκοκύπριους πολιτικούς όταν τους συναντούν οι δικοί μας. Τους εξηγούν πέντε πράματα μπας και προσγειωθούν λίγο ή απλώς απολαμβάνουν την παρέα τους σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Διότι, τόσες επαφές, τόσες κουβέντες μέσα και έξω από το κουτί, και να βγαίνουν να λένε τόσες πολλές ασυναρτησίες δεν είναι λογικό. Ο Οζντίλ Ναμί, για παράδειγμα, που είναι και από τους μοντέρνους Τουρκοκύπριους πολιτικούς, «υπουργός ενέργειας» βαφτίστηκε, έλεγε προχτές το εξής για τους υδρογονάνθρακες: Οι Ελληνοκύπριοι «συμπεριφέρονται σαν να είναι αναγνωρισμένο κράτος που κάνει τα βήματα που θέλει όποτε θέλει, όταν έρθουν τα χρήματα θα τα βάλουν στο δικό τους ταμείο, και εάν οι Τ/Κ αποδεχτούν τη λύση που εκείνοι θέλουν τότε θα τους δώσουν τα χρήματα που τους αναλογούν». Δεν του είπαν καν ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι αναγνωρισμένο κράτος, και τα βήματά της εγκρίνονται από όλους τους άλλους εκτός από την Τουρκία; Τι σημαίνει «συμπεριφέρονται σαν να είναι αναγνωρισμένο κράτος»; Ας λένε ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι, αλλά είναι να απορείς πώς στο καλό συνεννοούνται οι δικοί μας στις χαλαρές συζητήσεις τους; Τους τα λέει αυτά και του απαντούν ή συμφωνούν μαζί του για να μην χαλούν το κλίμα; Κι αυτού και όλους τους άλλους. Και του Τσαβούσογλου, επίσης, εκείνοι που παίρνουν μαζί του το δείπνο τους κάνοντας πως ξεχνούν ποιος είναι στην πραγματικότητα. Ο σφετεριστής, ο άρπαγας των περιουσιών μας, ο φασίστας στρατοκράτης που ξέρει να χαμογελά όπως χαμογελούσε ο Ίντι Αμίν Νταντά. 

Το ξέρω ότι δεν είναι «πολιτικά ορθοί» αυτοί οι χαρακτηρισμοί, και συγχωρέστε με, αλλά με αυτά που μας πλασάρουν οι αρχηγοί μας προσπαθώ να μην ξεχάσω τις πραγματικότητες. Προσπαθώ να μην ξεχάσω, για παράδειγμα, πως όταν οι Τουρκοκύπριοι πολιτικοί κατηγορούν τους Ελληνοκύπριους ότι θέλουμε να τους κλέψουν το φυσικό τους (;) αέριο δεν τους λέει κανένας ποιοι είναι οι πραγματικοί κλέφτες. Ότι, για παράδειγμα, η αξία των κατεχόμενων περιουσιών μας, που άρπαξαν και εκμεταλλεύονται 44 χρόνια είναι €82,1 δισεκατομμύρια (τιμές 2009). Και ότι σύμφωνα με υπολογισμούς του Πανεπιστημίου Κύπρου, οι οριστικές ιδιωτικές απώλειες ανέρχονταν στα €7 δισεκατομμύρια και αφορούσαν ιδιωτικά αγαθά τα οποία καταστράφηκαν ή κλάπηκαν. Και ότι η αξία των οικιστικών μονάδων (και του εξοπλισμού τους) είναι περίπου €2,5 δισεκατομμύρια. Και ότι μόνο από το 2000 μέχρι το 2009 οι συνολικές απώλειες πρόσβασης στις περιουσίες μας ήταν €15,78 δισεκατομμύρια. Όταν, λοιπόν, ισχυρίζεται ο Ναμί ότι θα μαζέψουν οι Ελληνοκύπριοι τα λεφτά από το φυσικό αέριο και «εάν οι Τουρκοκύπριοι αποδεχτούν τη λύση που εκείνοι θέλουν» τότε θα τους δώσουν το μερτικό τους, ας βρεθεί ένας να του πει ένα περιποιημένο σιχτίρισμα, επιτέλους. Γιατί παραφιλέψαμε μου φαίνεται. Και πλέον αυτό που συζητούμε στο πλαίσιο της υποκριτικής μας φιλίας των δείπνων και των οικογενειακών σχέσεων είναι με ποιον τρόπο θα μοιράσουμε τα έσοδα του φυσικού αερίου, που είναι θεωρητικά βεβαίως, και τα υπόλοιπα θεωρούνται διευθετημένα και λησμονημένα. Δεν τους θυμίζει κανένας πια ότι άμα μιλούν για δικαιώματα στα κοιτάσματα οφείλουν να θυμούνται και τα δικαιώματα των Ελληνοκυπρίων. Θυμάται κανένας ότι οι ελληνοκυπριακές περιουσίες στα κατεχόμενα είναι 1.463.382 σκάλες, με σημερινές αξίες 46,184 δισ. ευρώ; Και ότι οι ιδιοκτησίες των Τουρκοκυπρίων στις ελεύθερες περιοχές είναι 413.177 σκάλες, αξίας €5,2 δισ. Δηλαδή, ακόμα κι όταν λένε ότι άφησαν κι αυτοί τις περιουσίες τους στις ελεύθερες περιοχές πώς στο καλό να το δούμε με συμπάθεια το πράγμα όταν άφησαν 413.177 σκάλες και άρπαξαν 1.463.382 σκάλες; Έκλεψαν, δηλαδή, σε λεφτά, €41 τόσα δισεκατομμύρια περισσότερα από τα δικά τους. Άσε, που τα δικά τους δεν τα κοτσάνιασε το Κράτος σε κανέναν, τους τα φυλάει να έρθουν να τα πάρουν όποτε το επιθυμούν. 

«Η ελληνοκυπριακή ηγεσία πρέπει να εγκαταλείψει την αντίληψη της μονομερούς οικειοποίησης των κοινών αποθεμάτων με μονομερείς ενέργειες», έλεγε πάλι προχτές ο Ακιντζί. Ας τους δείχνει κάποιος τους αριθμούς για να μην ξεχνά κανένας ποιος οικειοποιήθηκε μονομερώς την κοινή μας πατρίδα.