Ζούμε σε μια χώρα όπου το νομικό πρόσωπο της κοινωνίας και του έθνους, το Κράτος, συμπεριφέρεται ως το μεγαλύτερο λαμόγιο όλης της επικράτειας, λειτουργώντας καταχρηστικά και δόλια εναντίον των πολιτών που υποτίθεται ότι συστάθηκε να υπηρετεί. 

Είμαστε από τις ελάχιστες χώρες που δεν έχει ευδοκιμήσει το οργανωμένο έγκλημα διότι απλά αυτός ο ρόλος έχει καπαρωθεί από το ελληνικό δημόσιο, και μάλιστα με νομοθετημένη ατιμωρησία. 

Ο κλέφτης που κάνει κουμάντο σε αυτή τη χώρα είναι το κράτος. 

Κλέβει φόρους, κλέβει υπηρεσίες που δικαιούται να λάβει ο φορολογούμενος αλλά δεν του τις δίνει ως οφείλει, κλέβει στις προμήθειες που κάθε υπογραφή έχει το λαδάκι της, κλέβει σε αξιοπρέπεια όπου η δικαιοσύνη σε θεωρεί ένοχο επειδή σε κατηγόρησε ένας δημόσιος υπάλληλος χωρίς τεκμήριο ενοχής σου, κλέβει σε όλα. 

Αν δούμε το θέμα της δικαιοσύνης, πχ στα διοικητικά δικαστήρια, δεν χρειάζεται να τεκμηριώσει η δημόσια υπηρεσία την ενοχή σου για κάποιο πρόστιμο που σου έχει καταλογίσει. Ή μάλλον θεωρείται επαρκής απόδειξη ενοχής σου η έκθεση του οργάνου που σε έχει ελέγξει. 

Για τη συνέχεια Capital