Αντιγόνη Σολομωνίδου Δρουσιώτη, Λευτέρης Αδειλίνης, Στέφανος Κουρατζής  
Συζήτηση έξω από τα καθιερωμένα κανάλια έχουν ξεκινήσει οι άμεσα εμπλεκόμενοι παίκτες του Κυπριακού, σημειώνει σε συνέντευξή του στον «Φ» ο λεγόμενος υπουργός εξωτερικών Κουντρέτ Οζερσάι. Αναφέρεται συγκεκριμένα στην ανεπίσημη συνάντηση Αναστασιάδη – Τσαβούσογλου στη Νέα Υόρκη, όπως και του ιδίου με τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου. Συζητούν το Κυπριακό, όπως είπε, «έξω από το κουτί» σε μια προσπάθεια να εξευρεθούν σημεία συνεννόησης. Οι επίσημες διαπραγματεύσεις έχουν γίνει αυτοσκοπός, υποστήριξε.
Εξέφρασε, μάλιστα, την άποψη πως θα πρέπει να αντιληφθούν οι πλευρές ότι σημασία δεν έχουν οι ταμπέλες και τα πλαίσια, αλλά η ουσία και το περιεχόμενο μιας διευθέτησης. Όπως χαρακτηριστικά τονίζει, έχουμε κλειδώσει το κεφάλι μας σε κάτι και επιμένουμε ότι όποιος κινείται έξω απ’ αυτό το κουτί είναι ένοχος και όποιος λέει κάτι διαφορετικό είναι κατά της λύσης. «Δεν έχουμε καταφέρει να έχουν κάποιο νόημα οι συζητήσεις μας», υπογραμμίζει.

-Η τελευταία έκθεση του ΓΓ του ΟΗΕ για το Κυπριακό δόθηκε στη δημοσιότητα. Με βάση αυτή την έκθεση τι προοπτικές βλέπετε για επανέναρξη της διαδικασίας λύσης; 
-Η κυρίαρχη λογική δεν είναι να επαναρχίσουν οι συνομιλίες.  Διαβάζοντας την έκθεση, σημειώνω δυο βασικά στοιχεία. Κατ’ αρχάς ο ΓΓ αναφέρει πως « …φαίνεται να αναφέρεσθε σε συγκεκριμένα κείμενα, σε συγκεκριμένες συγκλίσεις και άλλα θέματα, αλλά είναι αναγκαίο στην αρχή να διασαφηνίσουμε κάποια πράγματα και να συμφωνήσετε σε ένα κοινό όραμα για την Κύπρο. Αν έχετε ένα κοινό όραμα, θα το εξετάσουμε. Αλλά αυτές δεν θα είναι διαπραγματεύσεις, θα είναι ένα είδος συζήτησης πριν από τις διαπραγματεύσεις». Αυτό αναφέρεται στην παράγραφο 27. Προσωπικά αντιλαμβάνομαι το νόημα αυτής της παραγράφου ως εξής: «Έχετε κάποιου είδους συναντίληψη για τι θα δημιουργήσετε; Ένα κοινό όραμα για το μέλλον αυτού του νησιού; Αν έχετε και υπάρχει μια μίνιμουμ ομοφωνία για το τι θα κάνετε, τότε μπορεί να αρχίσει η διαπραγμάτευση». Αυτό είναι το πρώτο στοιχείο και εδώ τα Ηνωμένα Έθνη αναφέρουν ότι μπορεί να υπάρξουν ορισμένες νέες ιδέες προς συζήτηση κι εμείς θα σας βοηθήσουμε σε αυτό.
-Το δεύτερο στοιχείο; 
-Είναι το εξής: «Είναι αναγκαίο να συμφωνήσετε στους όρους αναφοράς των διαπραγματεύσεων και μετά να ξεκινήσουν οι συνομιλίες». Είναι μια υπό όρους προσέγγιση από την πλευρά του ΟΗΕ για να μη θυσιάσει τη φήμη, την αξιοπιστία του και να μη βρεθεί ξανά στην ίδια αντιπαραγωγική κατάσταση όπως στο Κραν Μοντανά, στον ίδιο φαύλο κύκλο. Είναι δύο στοιχεία, δύο προϋποθέσεις, που θα πρέπει να ικανοποιηθούν και από τις δύο πλευρές. Πρώτα πρέπει να συμφωνήσουμε αν έχουμε κοινό όραμα και για το τι είδους διαπραγμάτευση θα κάνουμε, να συμφωνήσουμε ποιοι θα είναι οι όροι αναφοράς των συνομιλιών. Σύμφωνα, λοιπόν, με την προσέγγιση του ΟΗΕ, μόνο τότε μπορεί να ξεκινήσουν οι επίσημες διαπραγματεύσεις, το πάρε – δώσε.
-Λέτε, δηλαδή, ότι θα πρέπει να υπάρξει ένα κοινό συμφωνημένο όραμα πριν ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις με βάση τις παραμέτρους του ΟΗΕ; 
-Υπάρχει αναφορά στις νέες ιδέες που μπορούν να συζητηθούν. Μελετώντας την έκθεση δεν διαπίστωσα να επιβάλλει κάποιο είδος πλαισίου. Για παράδειγμα, δεν επιβάλλει ούτε αποκλείει τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Εξαρτάται από τις πλευρές να συμφωνήσουν το πλαίσιο. Κάπως έτσι διαβάζω την έκθεση. Παρεμπιπτόντως υπάρχει και ένα στοιχείο που λείπει από την έκθεση. Ο ΓΓ δεν είπε «επιστρέψτε στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης απ’ εκεί που την αφήσατε». Στην έκθεση επομένως υπάρχουν δύο στοιχεία αλλά και ένα που λείπει.
-Ποιο είναι αυτό; 
-Όταν κατέρρευσαν οι συνομιλίες στο Κραν Μοντανά, τα Ηνωμένα Έθνη κήρυξαν μια περίοδο περισυλλογής. Ήταν η ορθή προσέγγιση για να βρεθούν οι αιτίες της κατάρρευσης, αλλά και οι θεμελιώδεις αιτίες της διαμάχης. Στη συνέχεια ήλθε η κυρία Λουτ και συζήτησε με τις πλευρές και τις εγγυήτριες δυνάμεις. Βλέποντας τα πρακτικά αυτών των συζητήσεων, σκέφθηκα ότι τα Ηνωμένα Έθνη επιχειρούν, έπειτα από 50 χρόνια, να ταυτοποιήσουν τις θεμελιώδεις αιτίες της διαμάχης. Παρ’ όλα αυτά, δεν είδα κάτι τέτοιο στην έκθεση Γκουτέρες. Όταν συναντήσαμε τον ΓΓ και άλλους αξιωματούχους στη Νέα Υόρκη, πραγματικά ένιωσα ότι ο ΟΗΕ άρχισε τώρα να σκέφτεται την πραγματική αιτία της διαμάχης και ίσως αυτό να πυροδοτήσει μια συζήτηση σχετικά με το τι πρέπει να κάνουμε για την ουσία του Κυπριακού. Παρ’ όλα αυτά, στην έκθεση δεν είδα κάποια σχετική αναφορά. Μάλιστα, υπάρχει εκεί μια υπόθεση για το ότι ο βασικός στόχος είναι το αν, πώς και πότε θα αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις. Το πρόβλημά μου εδώ είναι ότι οι διαπραγματεύσεις έχουν γίνει αυτοσκοπός, την ώρα που ο στόχος μας πρέπει να είναι μια βιώσιμη διευθέτηση του προβλήματος.
-Έχουν επιτευχθεί πολλές συγκλίσεις, υπάρχει το Πλαίσιο Γκουτέρες στο τραπέζι και παρ’ όλα αυτά εσείς έχετε αναφέρει ότι είναι παγίδα να επαναληφθούν οι διαπραγματεύσεις απ’ εκεί που είχαν μείνει. Είναι παγίδα το Πλαίσιο Γκουτέρες; 
-Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, η απάντηση είναι σαφής. Ακόμα κι όταν οι πλευρές αναφέρονται σε ένα κείμενο, σε μια δέσμη ιδεών ή σε οτιδήποτε άλλο, μιλούν για δύο διαφορετικά πράγματα, δύο διαφορετικές ημερομηνίες. Συζητούν για το αν το αρχικό κείμενο ήταν το ένα ή το άλλο, λόγω των διαφορετικών ερμηνειών. Δυστυχώς, λείπει η συναντίληψη ακόμα και για το πιο θεμελιώδες στοιχείο, τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία. Την αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά. Να αναφέρω ένα απλό παράδειγμα. Σε ένα ζευγάρι και οι δύο λένε πως αντιμετωπίζουν τη σχέση τους με τη δέουσα σοβαρότητα. Λέγοντας αυτό, όμως, εννοούν το ίδιο πράγμα; Ο ένας εννοεί πως θέλει να συζήσει και ο άλλος πως θέλει να παντρευτεί. Το ότι σκέφτονται σοβαρά για την σχέση τους, δεν σημαίνει ότι την αντιλαμβάνονται με τον ίδιο τρόπο. Δεν θα πρέπει να απλοποιούμε τα πράγματα, ειδικά σε μια διαμάχη που είναι στο ψυγείο για 50 χρόνια.
-Αποκαλέσατε μπλόφα την ιδέα που έριξε στο τραπέζι ο Νίκος Αναστασιάδης για μια αποκεντρωμένη, χαλαρή ομοσπονδία. Θα ανέμενε κανείς ότι οι Τουρκοκύπριοι θα καλωσόριζαν μια ρύθμιση αυτού του είδους, όπου η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα είχε λιγότερες αρμοδιότητες και θα ήταν πολύ πιο ισχυρές οι συνιστώσες πολιτείες. 
-Πήραν τη μισή μου πρόταση και την έκαναν τίτλο. Εκείνο που είπα είναι το εξής: Αν η ελληνοκυπριακή πλευρά μας λέει «έχουμε δυσκολία να μοιραστούμε την εξουσία» -και εδώ που τα λέμε αυτό έχει ειπωθεί επίσημα, ήταν και στην έκθεση του ΟΗΕ το 2004- αν λοιπόν η ελληνοκυπριακή πλευρά μας λέει ότι «έχουμε δυσκολία να μοιραστούμε την εξουσία και, γι’ αυτόν τον λόγο, θα αφήσουμε περισσότερες αρμοδιότητες στα συνιστώντα κρατίδια και θα μεταφέρουμε λιγότερες αρμοδιότητες στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση και σε αντάλλαγμα δεν θα είναι αναγκαίο για τους Τουρκοκύπριους να συμμετέχουν αποτελεσματικά στη διαδικασία λήψης των αποφάσεων», αυτό είναι παγίδα. Διότι η πολιτική ισότητα, όχι η αριθμητική ισότητα, σημαίνει αποτελεσματική συμμετοχή στην αντιπροσώπευση και στη διαδικασία λήψης των αποφάσεων ακόμα κι αν η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει μία αρμοδιότητα.
Δεν επικρίνω τον Νίκο Αναστασιάδη που πρότεινε την αποκεντρωμένη ομοσπονδία, είναι φίλος μου, τον συμπαθώ, έχουμε χημεία και δεν έχω πρόβλημα μαζί του. Δεν περπατά, όμως, η λογική που λέει ότι για να αποφύγω την απαίτηση για αποτελεσματική συμμετοχή θα δώσω λιγότερες εξουσίες στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Δεν σχετίζονται τα δύο. Δεν έχει σημασία πόσες αρμοδιότητες έχει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Έχει σημασία πόσο άνετα και πόσο ασφαλής θα αισθανθώ όταν μια απόφαση πρόκειται να ληφθεί.
Οι Ε/κ δεν θέλουν να μοιραστούν την εξουσία 
-Μα ακόμα κι αν υπάρχουν λιγότερες αρμοδιότητες στην ομοσπονδιακή δομή, οι Τουρκοκύπριοι θα έχουν αποτελεσματική συμμετοχή, όπως το παρουσιάσατε, φάνηκε πως έχετε αμφιβολίες γι’ αυτό. 
-Έτσι παρουσιάστηκε. Γνωρίζω τι λέω, καθαρά και με παραδείγματα. Πιστεύω ότι έχουμε σοβαρό πρόβλημα στη σωστή και πλήρη μετάφραση των κειμένων. Είναι ίσως ευκολότερο για το μεταφραστή να αποδώσει τη μισή δήλωση, να αποδώσει μια γενική λογική και τότε έχουμε πρόβλημα. Να τονίσω και πάλι. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με οποιοδήποτε είδος διευθέτησης, εφόσον συμπεριλαμβάνονται συγκεκριμένα στοιχεία. Επομένως, κάποιοι ενδέχεται να προτιμούν να παρουσιάσουν ότι τάσσομαι κατά της μίας διευθέτησης ή της άλλης. Δεν ισχύει. Έχω διαπραγματευθεί για πολλά χρόνια στο πλαίσιο των παραμέτρων που ισχύουν σήμερα. Αν, όμως, θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας, αν βλέπουμε ότι κάποιο στοιχείο λείπει, ή είναι προβληματικό, πρέπει να το πούμε.
Η ομοσπονδία είναι ένα μοντέλο στο οποίο μοιράζεται κάποιος εξουσία και ευημερία. Βασίζεται σε αυτή τη λογική. Αν η μία πλευρά, ένας εκ των εταίρων αυτής της συνεργασίας, έχει πρόβλημα με τη μοιρασιά της εξουσίας; Χωρίς να κατηγορώ τους Ελληνοκύπριους, όλα αυτά τα χρόνια μετά το 1964 συνήθισαν να διαχειρίζονται την Κυπριακή Δημοκρατία μόνοι τους. Και στο τέλος υπάρχει λιγότερη προθυμία να μοιραστούν την εξουσία. Αυτό εγείρει ένα ερωτηματικό στο δικό μου μυαλό, σχετικά με το πώς θα συσταθεί κατ’ αρχήν ένα ομοσπονδιακό κράτος και πώς θα είναι βιώσιμο αν δεν υπάρχει προθυμία να μοιραστεί κάποιος εξουσία και ευημερία.
Φήμες τα περί δύο κρατών
-Έχετε κάποιο άλλο μοντέλο υπόψη σας; 
-Δεν είναι ζήτημα μοντέλου, είναι ζήτημα αν έχουμε συζητήσει το θέμα αυτό με ειλικρίνεια. Δεν εννοώ διαπραγμάτευση, αλλά συζήτηση. Τώρα, ίσως, είναι η κατάλληλη στιγμή, η κατάλληλη ευκαιρία. Με ανεπίσημες συνομιλίες, μπορούμε να συζητήσουμε αν ενεργούμε σωστά, αν έχουμε κοινό όραμα για το μέλλον ή αν μπορούμε να καταλήξουμε σε ένα βαρυσήμαντο αποτέλεσμα. Χρειαζόμαστε ειλικρινή, σε βάθος συζήτηση για το αν είμαστε έτοιμοι και αν έχουμε τα αναγκαία στοιχεία για αυτού του είδους τον συνεταιρισμό ή όχι. Πρέπει να το συζητήσουμε.
-Μιλάτε για δύο κράτη, διότι γίνεται αρκετή συζήτηση τους τελευταίους μήνες, μπορούν τα δύο κράτη να είναι επιλογή; 
-Μιλάμε για φήμες και ως εκ τούτου τρέφουμε και συντηρούμε αυτή την προκατάληψη. Κατά βάση, η διευθέτηση θα είναι αυτό που θα συμφωνήσουμε. Ανεξάρτητα από το πώς θα ονομαστεί. Όταν επιχειρούμε να κατηγοριοποιήσουμε τα πράγματα καταλήγουμε σε παγίδα, μια κυπριακή παγίδα. Έχω δει πολλές χώρες και διαπραγματεύσεις όπου οι πλευρές ονομάζουν μια ρύθμιση ως ομοσπονδία, ενώ στην ουσία είναι συνομοσπονδία. Στην Ελβετία, για παράδειγμα, το βλέπετε αυτό. Το Βέλγιο, από την άλλη, αποκαλείται ομοσπονδία, αλλά είναι μάλλον δύο κράτη. Δεν είναι σημαντικό το πώς ονομάζεται ένα σύνταγμα. Είναι μάλιστα επικίνδυνο για μέρη όπως η Κύπρος, όπου έχουμε συνηθίσει να βάζουμε ταμπέλες σε ανθρώπους και καταστάσεις. Δεν το χρειαζόμαστε αυτό. Δεν είναι η σωστή, η υγιεινή προσέγγιση. Είναι προσέγγιση που βασίζεται σε προκατάληψη. Πρόκειται να κάνουμε  ένα είδος συνεταιρισμού. Τι είδος συνεταιρισμός θα είναι; Θα πρέπει να είναι κάτι που θα περπατήσει και θα είναι βιώσιμο. Όπου οι δύο κοινότητες θα ζήσουν μαζί και θα αισθανθούν ότι αυτό το κράτος είναι δικό τους και δεν θα προσπαθούν να το καταστρέψουν. Έχουμε αρκετή εμπειρία σε αυτό και δεν θέλω να καταλήξουμε πάλι στα ίδια.
Οι δύο πλατφόρμες δημιουργούν ευκαιρίες συζήτησης
-Έπειτα από τόσα χρόνια δεν το έχουμε αντιληφθεί, δεν έχουμε απάντηση σε αυτό; Είναι τραγικό… 
-Είναι τραγικό. Η απάντησή μου, όμως, είναι όχι, δεν το έχουμε αντιληφθεί. Έχουμε κλειδώσει το κεφάλι μας σε κάτι και επιμένουμε ότι όποιος πηγαίνει έξω απ’ αυτό το κουτί είναι ένοχος. Όποιος λέει κάτι διαφορετικό είναι κατά της λύσης. Αυτό είναι το πρόβλημα. Δεν έχουμε καταφέρει να έχουν κάποιο νόημα οι συζητήσεις μας. Στις περισσότερες περιπτώσεις –και εξαιρώ τις παραγωγικές περιόδους όπου καταφέραμε να εκπονήσουμε από κοινού κάποιες δέσμες ιδεών, κάποια κοινά ανακοινωθέντα, ακόμα και το σχέδιο Ανάν– στις περισσότερες περιπτώσεις σε αυτά τα 50 χρόνια διαπραγματεύσεων προσπαθούμε να κερδίσουμε πόντους ο ένας εις βάρος του άλλου, στην παρουσία των Ηνωμένων Εθνών. Όλοι μας παίξαμε αυτό το παιχνίδι.
-Τώρα θα μπορέσουμε να συζητήσουμε παραγωγικά ή θα συνεχίσουμε στο ίδιο μοτίβο; 
-Δεν πρέπει να συνεχίσουμε στο ίδιο μοτίβο. Υπάρχουν δύο οδοί για να συζητήσουμε. Η μία είναι οι ανεπίσημες συνομιλίες που έχουν ήδη αρχίσει. Και η δεύτερη οδός είναι η συζήτηση, όχι η διαπραγμάτευση, που πρόκειται να αρχίσει στην παρουσία των Ηνωμένων Εθνών. Συζήτηση για το αν έχουν οι πλευρές κοινό όραμα για το μέλλον της Κύπρου. Αυτές οι δύο πλατφόρμες δημιουργούν τις αναγκαίες ευκαιρίες για συζήτηση. Μπορεί να καταλήξουμε ότι το σημερινό πλαίσιο, η ΔΔΟ είναι το πιο κατάλληλο. Ακόμα κι αν συμβεί αυτό πρέπει να είμαστε ανοιχτοί μεταξύ μας. Είμαι 45 χρονών και πέρασα το ένα τέταρτο της ζωής μου σε διαπραγματεύσεις. Και μπορώ να πω ότι έχουμε δυσκολίες σε αυτό το είδος συνεταιρισμού. Δεν αφορά μόνο τη διαπραγμάτευση ή το πάρε-δώσε. Είναι κάτι περισσότερο. Αφορά την απουσία συναντίληψης. Δεν το λέω για να δεχθώ χτυπήματα. Προσπαθώ να είμαι ειλικρινής.
-Ας γίνουμε λίγο πιο συγκεκριμένοι, μιλάμε για κάτι νέο στη διαπραγμάτευση του Κυπριακού, ή πρόκειται να συζητήσουμε το σημερινό μοντέλο λύσης και να δούμε αν είναι κατάλληλο ή όχι; 
-Καμία πλευρά δεν είναι σε θέση να συζητήσει μονομερώς κάτι καινούργιο. Είναι κάτι που οι πλευρές θα αποφασίσουν όταν βρεθούν στο ίδιο τραπέζι. Είναι απαραίτητο, όμως, να δοκιμάσουμε κάποια πράγματα. Κι αυτό ισχύει και για τον κ. Ακιντζί. Πρότεινε, όπως γνωρίζετε, το πλαίσιο Γκουτέρες να θεωρηθεί ως στρατηγική συμφωνία. Και η απάντηση ήταν ότι δεν μιλάμε για το ίδιο κείμενο. Προφανώς και ο κ. Ακιντζί θα θέλει να διαπιστώσει αν μιλούν για το ίδιο πράγμα. Ο ίδιος πήγε στη Νέα Υόρκη μετά την κατάρρευση της διαδικασίας, συζήτησε διαφορετικές ιδέες με τα Ηνωμένα Έθνη και αντιλήφθηκε ότι έχει το ίδιο όραμα με τον ΟΗΕ. Αν αυτό όμως δεν ισχύει και για την ελληνοκυπριακή πλευρά, τότε έχουμε πρόβλημα.
-Οι ανεπίσημες συνομιλίες μεταξύ του κ. Αναστασιάδη, του κ. Τσαβούσογλου, αλλά και αυτές που εσείς έχετε, οδηγούν κάπου, έχουν κάποιο αποτέλεσμα; 
-Υπάρχει δυνατότητα να υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα. Στις ανεπίσημες συνομιλίες αλλά και στις επερχόμενες συζητήσεις μεταξύ των δύο ηγετών υπάρχει δυνατότητα.
Τι συζήτησαν οι κ. Αναστασιάδης και Τσαβούσογλου στη Νέα Υόρκη, θα μας πείτε; 
-Αν οι κ. Τσαβούσογλου και Αναστασιάδης δεν έχουν αναφερθεί στο τι συζήτησαν, περιμένετε από εμένα να σας πω;
-Να το θέσουμε αλλιώς, συζητούν θέματα που είναι έξω από το κουτί ή όχι; 
-Έξω από το κουτί. Δεν περιορίζεται μόνο στο τι συζήτησαν οι δύο. Περιλαμβάνει επίσης και τα όσα συζητούνται με τον κ. Ακιντζί, τα όσα συζητώ κι εγώ με τον κ. Τσαβούσογλου, καθώς και με τον κ. Αβέρωφ Νεοφύτου. Δεν λέω ότι είναι συζητήσεις σε δομημένες συναντήσεις. Ακόμα κι αν κάποιος δεν προτιμά ένα συγκεκριμένο πλαίσιο λύσης, μπορεί να θέλει να ακούσει τι περιλαμβάνει αυτό το πλαίσιο. Οι ταμπέλες για το είδος μιας διευθέτησης δεν έχουν σημασία. Σημασία έχει η ουσία και οι προσδοκίες κάθε κοινότητας. Για το συνολικό ποσοστό αποκατάστασης των περιουσιών, για το ποσοστό των εδαφικών αναπροσαρμογών, για το μέλλον του συστήματος ασφαλείας, για τον βαθμό που θα εφαρμοστεί το κοινοτικό κεκτημένο στο νησί. Αυτή είναι η ουσία. Αν βάλει κανείς αυτή την ουσία σε ένα πλαίσιο, αυτό της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, είναι λίγο πολύ προφανές τι μπορεί να αποκομίσει. Για παράδειγμα, οι περιουσίες θα αποκατασταθούν σε ποσοστό 20% με 30%, πάνω – κάτω. Αν όμως πάρει κάποιος, αυτή την ουσία και την τοποθετήσει σε ένα άλλο πλαίσιο μπορεί να δει μια διαφορετική εικόνα.

Το Β΄ Μέρος της συνέντευξης
Ιδιαίτερα προκλητικός παρουσιάζεται σε σχέση με τις προθέσεις της Άγκυρας στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας ο λεγόμενος υπουργός εξωτερικών του κατοχικού καθεστώτος, Κουντρέτ Οζερσάι.


Στο δεύτερο μέρος της συνέντευξής του στον «Φ», ο Κουντρέτ Οζερσάι  δηλώνει ευθαρσώς πως η Τουρκία θα αντιδράσει στη γεώτρηση που θα πραγματοποιήσει η Exxon Mobil στο Οικόπεδο 10 της κυπριακής ΑΟΖ, προειδοποιώντας μάλιστα ότι ακόμα και εάν βρίσκεται μία διαδικασία συνομιλιών σε εξέλιξη, η Άγκυρα δεν θα κρατήσει χαμηλούς τόνους στην αντίδρασή της.
Ο λεγόμενος υπουργός εξωτερικών προσθέτει ότι υπάρχουν διακηρυγμένες περιοχές που η Τουρκία θεωρεί ότι βρίσκονται εντός της υφαλοκρηπίδας της, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι και η τουρκοκυπριακή πλευρά θα προχωρήσει με τη δική της γεώτρηση σε τεμάχια που κατά την έκφρασή του «ανήκουν» στην τουρκοκυπριακή πλευρά και τα οποία έχουν αδειοδοτήσει, όπως έκανε και η ελληνοκυπριακή πλευρά, όπως αποκαλεί την Κυπριακή Δημοκρατία.
Ο Κουντρέτ Οζερσάι υποστηρίζει ακόμα ότι και το τεμάχιο 10 της κυπριακής ΑΟΖ βρίσκεται σε μία περιοχή που και οι Τουρκοκύπριοι έχουν δικαιώματα. Θέτει μάλιστα υπό αμφισβήτηση και άλλες περιοχές της θαλάσσιας περιοχής της Κυπριακής Δημοκρατίας, υπογραμμίζοντας ότι υπάρχουν και κάποιες περιοχές που «μπορούμε να τις αποκαλούμε αμφισβητούμενες, διότι δεν έγιναν συμφωνίες για αυτές».
Σε σχέση με τις γεωτρήσεις στις οποίες προτίθεται να προχωρήσει η τουρκοκυπριακή πλευρά, ο Κουντρέτ Οζερσάι αναφέρει ότι αυτές θα γίνουν με πλοία εταιρειών και η τοποθεσία θα επιλεχθεί με βάση τα ευρήματα των ερευνών του τουρκικού ερευνητικού σκάφους Σισμίκ.
 Για τον χρόνο που θα γίνουν, δήλωσε ότι θα αποφασιστεί με βάση τις άλλες δραστηριότητες του πλοίου στην Αντάλια και υποδεικνύει ότι οι ενεργειακοί σχεδιασμοί της τουρκοκυπριακής κοινότητας δεν θα επηρεαστούν από το ενδεχόμενο συνομιλιών. «Άκουσα εκατοντάδες φορές από τους Ελληνοκυπρίους να δηλώνουν ότι θα συνεχιστούν οι ενεργειακοί σχεδιασμοί τους, το ίδιο λέμε και εμείς», αναφέρει.
Ο Κουντρέτ Οζερσάι αναφέρεται επίσης στις σχέσεις του με τον Μουσταφά Ακιντζί, αλλά και σχολιάζει τις πληροφορίες που τον θέλουν να έχει την εύνοια της Άγκυρας. Ο λεγόμενος υπουργός εξωτερικών σημειώνει ότι βρίσκεται σε συνεννόηση με τον κατοχικό ηγέτη και ότι τον είχε ενημερώσει για επαφές που είχε στη Νέα Υόρκη.
Διαβάστε ολόκληρο το Β’ μέρος της συνέντευξης στον «Φ» που κυκλοφορεί