Μιχάλης Δαμιανού*
Με τον πλέον επίσημο τρόπο, η Έκθεση Καλών Υπηρεσιών του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών επιβεβαίωσε τις ανησυχίες που και δημόσια εκφράσαμε ενόψει της νέας διαδικασίας για το Κυπριακό. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στην Έκθεση το μόνο ίσως θετικό στοιχείο είναι ότι τα Ηνωμένα Έθνη δεν αποσύρονται και συνεχίζουν την προσπάθεια. 
Πέραν, όμως, από τη συμπερίληψη της διαχρονικής αυτής θέσης, στην Έκθεση που υποβλήθηκε προς τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας υιοθετούνται τουρκικές αξιώσεις αλλά και αναφορές που μόνο προβληματισμό προκαλούν. Για παράδειγμα, στην παράγραφο 23 της Έκθεσης επισημαίνεται πως θα πρέπει να αποφευχθούν ενέργειες σε ό,τι αφορά τους υδρογονάνθρακες που ενδέχεται να προκαλέσουν κλιμάκωση της έντασης.
Σε αυτό το σημείο, δεν επιρρίπτεται καμία ευθύνη στην Τουρκία, που κατ΄ επανάληψη προκαλεί και κυρίως αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μέσα από αυτή την προσέγγιση, η Τουρκία παραμένει στο απυρόβλητο, χωρίς να δέχεται οποιαδήποτε πίεση.
Έντονη ανησυχία προκαλεί και το πλαίσιο το οποίο θέτει ο Γενικός Γραμματέας για τη νέα προσπάθεια για επίλυση του προβλήματος. Ο Αντόνιο Γκουτέρες υιοθετεί την τουρκική θέση ότι το πλαίσιο είναι αυτό που έχει καταγραφεί την 30η Ιουνίου 2017 στο Crans Montana και όχι το κείμενο της 4ης Ιουλίου 2017, όπως ισχυρίζεται ο Πρόεδρος Αναστασιάδης. Επιπλέον, στην παράγραφο 8 της Έκθεσης αφήνεται να νοηθεί ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι έτοιμος να συνεχίσει από το σημείο που έφθασε η διαδικασία, χωρίς να σημειώνει το ίδιο για το Μουσταφά Ακκιντζί. Μια αναφορά που οδηγεί στο συμπέρασμα πως για άλλη μια φορά δώσαμε χωρίς να πάρουμε και πως αυτές οι υποχωρήσεις πλέον παραμένουν δεδομένες στο τραπέζι. Επίσης, το νέο στοιχείο στην έκθεση Γκουτέρες, ότι «μπορεί να χρειαστούν επιπλέον νέες ιδέες για να καρποφορήσει μία νέα ώθηση», προκαλεί το ερώτημα, ποιες είναι και τι είδους είναι αυτές οι «νέες ιδέες».
Η Έκθεση του Γενικού Γραμματέα αποτελεί ένα κείμενο που δεν αφήνει περιθώρια  αισιοδοξίας και αβίαστα μας οδηγεί σε κάποιες διαπιστώσεις. Πρώτον, η διαπραγματευτική μας τακτική δεν αποδίδει και μας σπρώχνει σε νέα αδιέξοδα και νέες υποχωρήσεις. Δεύτερον, η διεθνής διπλωματία της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν πείθει και αυτό δεν οφείλεται στην έλλειψη των  επιχειρημάτων και των δίκαιων θέσεων της πλευράς μας αλλά στην πρακτική που ακολουθούμε. Πριν εισέλθουμε σε μια νέα διαδικασία, η κυβέρνηση και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θα πρέπει να διαφυλάξουν τα συμφέροντα της πλευράς μας και να θέσουν κόκκινες γραμμές. Ως Δημοκρατικό Κόμμα, φορτικά επιμένουμε στην ανάγκη συγκρότησης μιας νέας διεκδικητικής στρατηγικής που θα δώσει τη δυνατότητα πραγματικής προόδου στο Κυπριακό. 

*Αντιπρόεδρος ΔΗΚΟ