Επανέρχεται το θέμα της χαλαρής ομοσπονδίας. Τώρα την ονομάζουμε και αποκεντρωμένη. Για να αποφύγουμε εντάσεις και αδιέξοδα στην Κεντρική Κυβέρνηση, όπου οι Τουρκοκύπριοι θα έχουν δικαίωμα βέτο σε σχεδόν όλα τα θέματα, παραχωρούμε περισσότερες εξουσίες στα κρατίδια ή πολιτείες, με την ελπίδα τέτοια διευθέτηση θα βοηθήσει στη λειτουργικότητα και βιωσιμότητα του κράτους της ΚΔ. 
Ως ιδέα δεν φαίνεται άσχημη, το θέμα είναι πόσες και ποιες εξουσίες παραχωρούνται στα κρατίδια και πώς αποφεύγονται δυσκολίες στην εφαρμογή τέτοιου σχεδίου. Διότι υπάρχουν και οι φόβοι ότι τελικά η τουρκική πλευρά θα χρησιμοποιήσει τις εξουσίες στο κρατίδιό της για να προχωρήσει σε απόσχιση (έστω και εάν αυτό θα απαγορεύεται ρητά σε μια τελική συμφωνία). Η ιδέα για χαλαρή ομοσπονδία δεν είναι κανούργιο φρούτο, ηγέρθη και πιο παλιά. Αλλά η πλευρά μας διατηρούσε έντονα τις επιφυλάξεις της, διότι κάτι τέτοιο θα οδηγούσε στη διχοτόμηση και στη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Γι’ αυτό πάντα ζητούσαμε ισχυρή Κεντρική Κυβέρνηση, για διασφάλιση της ενότητας του κράτους.
Βέβαια τα πράγματα αλλάζουν και τώρα, με έναν ελιγμό ίσως, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης προσπαθεί να σπάσει το παρατεταμένο αδιέξοδο μετά το Κραν Μοντανά και έτσι να επαναρχίσει ο διάλογος. Οι ξένοι (και μερικοί ντόπιοι) παρατηρητές πιστεύουν ότι αυτή θα είναι η τελευταία ευκαρία για λύση. Λάθος που περιμέναμε πάνω από ένα χρόνο για να προωθήσουμε κάποια επαφή με την τουρκοκυπριακή ηγεσία. Είναι ενθαρρυντικό ότι και ο Μουσταφά Ακιντζί δεν αρνείται να έχει νέες επαφές με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Οι προσπάθειες που καταβάλλουν οι ηγέτες των δυο κοινοτήτων πάντα δημιουργούν καλές εντυπώσεις και κάποιες ελπίδες. Και είναι ενθαρρυντικό ότι αναμένονται κάποιες εξελίξεις στο εγγύς μέλλον. Σίγουρα τον κύριο ρόλο έχει η Τουρκία, ως κατοχική δύναμη. Αλλά πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η Τουρκία, ως μεγάλη σε έκταση χώρα, βρίσκεται (δυστυχώς) δίπλα μας, δεν μπορούμε να την αποφύγουμε. Οι διάφορες επαφές και συμφωνίες με άλλα γειτονικά κράτη (βλέπε Αίγυπτο, Ισραήλ, Ιορδανία) είναι βέβαια εξιέπαινες και χρήσιμες κινήσεις, που ίσως οδηγήσουν και σε νέο ισοζύγιο δυνάμεων. Και έχουμε το επιχείρημα ότι σε ένα κανονικό κράτος, δεν χρειάζονται αναχρονιστικοί θεσμοί όπως οι εγγυήσεις απο τρίτες χώρες. Επομένως να μην είμαστε και τόσο πεσιμιστές, παρόλο που ο χρόνος σίγουρα δημιουργεί νέα, δυσάρεστα για μας, τετελεσμένα επί του εδάφους.
Υπάρχει φαίνεται και ο κίνδυνος να τεθεί θέμα αποχώρησης της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, γιατί έτσι σκέφτονται διάφοροι στις ΗΠΑ. Πρέπει να γίνουν οι αναγκαίες επαφές, έγκαιρα, για να αποτρέψουμε τέτοιο ενδεχόμενο, το οποίο θα βοηθούσε την Τουρκία στους επεκτατικούς της σχεδιασμούς.
Χρειάζονται σοφοί χειρισμοί, αποφασιστικότητα και ομοψυχία, παρά τις επιφυλάξεις και ενδοιασμούς από μέρους κάποιων στην πλευρά μας, που υποστηρίζουν ότι η εγκατάλειψη της θέσης για ισχυρή Κεντρική Κυβέρνηση συνιστά σοβαρό κίνδυνο εκτροπής που μπορεί να οδηγήσει και σε διχοτόμηση. Οι Τουρκοκύπριοι πρέπει να πεισθούν ότι μόνο μαζί μας, και μέσα  στην ενωμένη Ευρώπη, θα μπορέσουν να έχουν ένα καλύτερο μέλλον. Δεν είμαι βέβαιος για τη στάση του απρόβλεπτου Ερντογάν. Σίγουρα φλερτάρει και αυτός με την Ευρώπη, τώρα που τα έχει χαλάσει με τον Πρόεδρο Τραμπ και αντιμετωπίζει το φάσμα της οικονομικής κρίσης. Αλλά αν επιμένει σε αναστολή ή αναβολή των ερευνών μας για υδρογονάνθρακες στην ΑΟΖ της ΚΔ, τότε θα πρέπει να προτάσσουμε και εμείς ως ΚΔ το βέτο στις ενταξιακές βλέψεις της Τουρκίας. Και έχουμε και εμείς (ή πρέπει να έχουμε) ισχυρούς συμμάχους μέσα στην ΕΕ.
Βρισκόμαστε πράγματι σε ένα δύσκολο, κρίσιμο σταυροδρόμι. Στόχος μας η δημιουργία ενός «κανονικού» ευρωπαϊκού κράτους, που να είναι κυρίως λειτουργικό και βιώσιμο. Χωρίς ξένα στρατεύματα και με μία διεθνή προσωπικότητα και ιθαγένεια. Να αναμένουμε τις εκθέσεις της κυρίας Λουτ και του ΓΓ του ΟΗΕ στο Συμβούλιο Ασφαλείας, με την ελπίδα αυτές να οδηγήσουν στην επανέναρξη των διαπραγματεύσεων. Οι επαφές που θα έχει στην Ουάσινγκτον σε λίγες βδομάδες ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Χριστοδουλίδης θα πρέπει να φέρουν μια πιο στενή συνεργασία με το νέο καθεστώς των ΗΠΑ, ιδιαίτερα μετά τις συμφωνίες μας με το Ισραήλ και την Αίγυπτο και με άλλες γειτονικές χώρες.
Φιλελεύθερος