Αν στα παραπάνω συνυπολογιστεί ότι έχουμε ένα διαλυμένο κράτος που σπαράσσεται από τον κομματισμό, το συνδικαλισμό και την αναξιοκρατία, και ένα πολιτικό σύστημα αναξιόπιστο και διεφθαρμένο, η ηγεσία του οποίου, όπως έχει αποδειχτεί στην πράξη, είναι σε θέση να ξεπουλήσει Ελλάδα και Μακεδονία για να μείνει μερικές εβδομάδες παραπάνω στην εξουσία, τότε συμπληρώνεται η εικόνα του εφιάλτη.

Το κερασάκι στην τούρτα είναι το σοβαρότατο δημογραφικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας, ένα πρόβλημα που μπορεί να μετατραπεί σε ατομική βόμβα αν δεν ληφθούν μέτρα για τον περιορισμό της λαθρομετανάστευσης, για να σταματήσει να είναι η Ελλάδα το μοναδικό «ξέφραγο αμπέλι» σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Δεν μιλώ για την κατάσταση της Παιδείας, όπου συστηματικά επιχειρούνται ο αφελληνισμός της νεολαίας και η δημιουργία ενός νέου τύπου «πολίτη της Ελλάδας», ξεκομμένου από την ιστορία, την ορθοδοξία και τον ελληνικό πολιτισμό. Αρκεί να υπενθυμίσω στους αναγνώστες μας ότι η μοναδική φοιτητική νεολαία που έκανε εκδήλωση για το ξεπούλημα της Μακεδονίας με την προδοτική συμφωνία των Πρεσπών είναι η Ανεξάρτητη Φοιτητική ΕΠΑΛξη, του Πανεπιστημίου της Κύπρου.

Ενώ λοιπόν η εικόνα της Ελλάδας είναι αυτή, έχουμε από την άλλη πλευρά μια Τουρκία με ένα κράτος ακομμάτιστο, που λειτουργεί με βάση το συμφέρον της τουρκικής πατρίδας, ένα κομματικό-πολιτικό σύστημα που υποτάσσεται στο κράτος όσον αφορά τα θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, μια παιδεία που είναι στην κυριολεξία εθνική, μια οικονομία τέσσερις φορές μεγαλύτερη από την ελληνική, με βαριά βιομηχανία και αξιόλογες επιδόσεις στην υψηλή τεχνολογία, μια αμυντική βιομηχανία που παράγει ελικόπτερα, πυραύλους, μη επανδρωμένα αεροσκάφη, πυροβόλα και τεθωρακισμένα οχήματα…

Μια Τουρκία με τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ, με πρεσβείες σε όλες τις χώρες του κόσμου, που προωθούν την εθνική πολιτική αλλά και τα εθνικά τους προϊόντα, και πάνω απ’ όλα μια χώρα με εθνικό σχέδιο στο οποίο υποτάσσονται οι πάντες – Πρόεδρος της Δημοκρατίας, υπουργοί, στρατιωτικοί, δικαστικοί, εκπαιδευτικοί, και ολόκληρη η κοινωνία.

Κληρονόμος της οθωμανικής γραφειοκρατίας, η οποία αποτελούσε φυσική συνέχεια της γραφειοκρατίας της Αυτοκρατορίας της Κωνσταντινουπόλεως, που επιβίωσε 1.100 χρόνια χάρη σ’ αυτό το αποτελεσματικό γραφειοκρατικό σύστημα, η σύγχρονη τουρκική γραφειοκρατία …

Η συνέχεια του άρθρου στο Πόντος Νιούζ