Ο Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, ακαδημαϊκός, φιλόσοφος, αντιστασιακός, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και πρώην υπουργός Παιδείας, συμμετείχε στη Γενική Συνέλευση της Διεθνούς Ενώσεως Ακαδημιών στις Βρυξέλλες τον Ιούνιο του 1998, με θέμα: η εισδοχή νέων μελών εν οις η σκοπιανή Ακαδημία κατά την επίσημη ανακοίνωση «Ακαδημία της Μακεδονίας».

Υπερασπιζόμενος την εθνική θέση, ο Δεσποτόπουλος, ξεκαθάρισε το ζήτημα στον Βέλγο πρόεδρο της Διεθνούς και ακολούθησε η παρακάτω στιχομυθία.

Δεσποτόπουλος: «Η ονομασία Μακεδονία τού περί τα Σκόπια κράτους είναι κίβδηλη, προϊόν απάτης». 

Δεσποτόπουλος: «Ήλθα να σας αποτρέψω από διάπραξη αδικήματος διεθνούς δικαίου και την προσβολή της ιστορίας μας». 

Πρόεδρος: «Επί δεκαετίες ονομάζονται Μακεδονία». 

Τότε ο Δεσποτόπουλος επικαλείται διαχρονικό κανόνα του ρωμαϊκού δικαίου: «Quod ab initio vitiosum est non protest tractu temporis convalescere» (=Αυτό που εξαρχής είναι κακό, δεν είναι δυνατόν με την πάροδο του χρόνου να γίνει καλό).

Την στιγμή εκείνη ενίσταται χωρίς να πρωτοτυπεί ο συνέκδημος του Δεσποτόπουλου έτερος ακαδημαϊκός: «Ματαιοπονείς γιατί όλα είναι προαποφασισμένα και δεν πρέπει να συμπεριφερόμεθα προς το Προεδρείο με φορτικότητα, αγενώς». Η στάση τού μη κατονομαζομένου ακαδημαϊκού είναι η πάγια στάση των διανοουμένων μας, της ελίτ, του πολιτικού μας προσωπικού.

Η αγωνιστικότητα του Δεσποτόπουλου δικαιώθηκε στη Διεθνή Ένωση. Έχασε όμως στο οικείο γήπεδο της Ακαδημίας Αθηνών, η οποία εκδίδει μονίμως ψοφοδεή ψηφίσματα ανάξια της αποστολής της, εν οις και το από 28/3/2008 προς στήριξη της γνωστής πρότασης Ντόρας Μπακογιάννη – Κώστα Καραμανλή («σύνθετη με γεωγραφικό προσδιορισμό») αφετηρία για τον «θρίαμβο» του κ. Κοτζιά που βούλιαξε στις λάσπες των Πρεσπών.