ΗΠΑ
, Ιράν
, Κουρδιστάν (Κουρδικό Ζήτημα, Αμπντουλλάχ Οτζαλάν)
, Ρωσία
, Σάββας Καλεντερίδης
, Συρία
, Τουρκία
13 Αυγούστου 2018
Δεν είναι μόνο ο Τραμπ, έρχεται μεγάλη σφαλιάρα και από τον Πούτιν στον Ερντογάν – Δείτε τι τον περιμένει στο Ιντλίμπ, Αφρίν, Αλ Μπαμπ
Στην πιο κρίσιμη φάση πριν από το τέλος του πολέμου στη Συρία, ελλοχεύουν σοβαροί κίνδυνοι για την Τουρκία
Στις 16 Ιουλίου 2018 συναντήθηκαν οι ηγέτες των ΗΠΑ και της Ρωσίας στο Ελσίνκι. Σύμφωνα με δημοσιεύματα Τούρκων αναλυτών, Τραμπ και Πούτιν εκτός των άλλων συζήτησαν και συμφώνησαν για την επόμενη μέρα στη Συρία.
Αμέσως μετά το πέρας της συνάντησης, είδαμε αντιπροσωπεία των Κούρδων της Συρίας να επισκέπτεται τη Δαμασκό και να συμμετέχει σε συνομιλίες με αντιπροσωπεία του συριακού κράτους, επικεφαλής της οποίας ήταν ο υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου της Συρίας. Στις συνομιλίες εκείνες, που είναι αδιανόητο να έγιναν χωρίς την έγκριση –αν όχι την παρότρυνση– της Ρωσίας, οι Κούρδοι ζήτησαν αυτονομία και η συριακή πλευρά τούς πρότεινε μια συμφωνία δώδεκα σημείων.
Στις 16 Ιουλίου 2018 συναντήθηκαν οι ηγέτες των ΗΠΑ και της Ρωσίας στο Ελσίνκι. Σύμφωνα με δημοσιεύματα Τούρκων αναλυτών, Τραμπ και Πούτιν εκτός των άλλων συζήτησαν και συμφώνησαν για την επόμενη μέρα στη Συρία.
Αμέσως μετά το πέρας της συνάντησης, είδαμε αντιπροσωπεία των Κούρδων της Συρίας να επισκέπτεται τη Δαμασκό και να συμμετέχει σε συνομιλίες με αντιπροσωπεία του συριακού κράτους, επικεφαλής της οποίας ήταν ο υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου της Συρίας. Στις συνομιλίες εκείνες, που είναι αδιανόητο να έγιναν χωρίς την έγκριση –αν όχι την παρότρυνση– της Ρωσίας, οι Κούρδοι ζήτησαν αυτονομία και η συριακή πλευρά τούς πρότεινε μια συμφωνία δώδεκα σημείων.
Η συμφωνία προβλέπει την αποχώρηση των κουρδικών στρατευμάτων από τις επαρχίες Ράκας και Ντερ εζ Ζορ και την παραχώρηση μερικής αυτονομίας στην περιοχή ανατολικά του Ευφράτη και κατά μήκος των συνόρων με την Τουρκία.
Εάν τα παραπάνω αποτελούν μέρος της συμφωνίας Τραμπ-Πούτιν, για την επόμενη μέρα στη Συρία, για την Άγκυρα γεννάται ένα βασανιστικό ερώτημα: Τι αποφάσισαν οι δύο μεγάλοι για την επαρχία Ιντλίμπ, όπου η Τουρκία διαθέτει (με βάση τη συμφωνία της Αστάνας) για τη δημιουργία Ζωνών Αποκλιμάκωσης 12 παρατηρητήρια επανδρωμένα με στρατό, ειδικές δυνάμεις και πράκτορες της ΜΙΤ. Να σημειωθεί ότι, όπως φαίνεται στο χάρτη, στην ίδια επαρχία η Ρωσία έχει 10 παρατηρητήρια και το Ιράν 7.
Το ερώτημα αυτό γίνεται ακόμα πιο βασανιστικό, για τους παρακάτω λόγους:
Η συνέχεια του άρθρου στο Πόντος Νιούζ