Ιδιαίτερα μετά τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Αν. Θράκης, του Πόντου και της Μικράς Ασίας, που ολοκληρώθηκε με τη Μικρασιατική Καταστροφή, είναι σε εξέλιξη μια διαδικασία αποδυνάμωσης ή και εξάλειψης πληθυσμιακά, οικονομικά και πνευματικά ισχυρών ελληνικών κοινοτήτων από διάφορες περιοχές της Μεσογείου και του Εύξεινου Πόντου, που ονομάζεται συρρίκνωση του ελληνισμού. Το φαινόμενο αυτό το είδαμε να εξελίσσεται, και στο πλαίσιο αυτό να χάνεται ο ελληνισμός της Βόρειας Θράκης (Αν. Ρωμυλίας), της Ανατολίας, της Γεωργίας, της Ρωσίας, της Ουκρανίας, του Λιβάνου, της Παλαιστίνης, της Αιγύπτου καθώς και άλλες μικρότερες κοινότητες.

Ένας από τους σοβαρούς λόγους που επηρεάζει αυτό το φαινόμενο είναι η ίδρυση των κρατών εθνών, που δείχνουν ελάχιστη ανοχή στις ξένες κοινότητες, αλλά και οι γεωπολιτικοί και λοιποί ανταγωνισμοί στους οποίους εμπλέκεται και η Ελλάδα ως κράτος.

Χαρακτηριστικό, πάντως, είναι το γεγονός ότι το ελληνικό κράτος, ο πληθυσμός του οποίου μέχρι το 1923 ήταν λιγότερος από τους Έλληνες της Οικουμένης, όχι μόνο δεν προσπάθησε να αποτρέψει τη συρρίκνωση, αλλά πολλές φορές με τις καταστροφικές επιλογές των κυβερνώντων την επέτεινε.

Όμως, όσο φθάνουμε στην ολοκλήρωση αυτής της ιστορικής φάσης, αφού μόνο μερικές ελληνικές κοινότητες έχουν μείνει στην Ουκρανία και τη Ρωσία, οι οποίες κινδυνεύουν κι αυτές με εξαφάνιση λόγω της ανυπαρξίας πολιτικής αλλά και εγκληματικών λαθών της Αθήνας, θα πρέπει να περιμένουμε τη μετάλλαξη του φαινομένου για να περάσουμε σταδιακά στη διάλυση της ίδιας της Ελλάδας.

Η υπογραφή της προδοτικής Συμφωνίας των Πρεσπών, η επικείμενη ταφόπλακα στη Βόρειο Ήπειρο, τα παζάρια με τους μουφτήδες και τα βακούφια στη Θράκη και η επανέναρξη των συνομιλιών για την επίλυση του Κυπριακού, δηλαδή την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, έχουν ήδη σημάνει τη διάβαση στην επόμενη φάση.

Το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα δεν κάνει τίποτε άλλο από το να καταστρέφει τον ελληνισμό και την Ελλάδα, και αν δεν αλλάξει, μπορεί κανείς να προβλέψει με σχετική ακρίβεια και το τέλος αυτής της χώρας.

Αυτό που ζει η Ελλάδα τις τελευταίες μέρες δεν είναι καθόλου τυχαίο. Είναι νομοτελειακό.

Τι πρέπει να αλλάξει; Οι πολίτες πρέπει επειγόντως να διαβουλευθούν μεταξύ τους, να αναζητήσουν τρόπους να ψηφιστεί από τους πολίτες –και όχι από τα κόμματα– ένα σύνταγμα που θα εξασφαλίζει πρώτα και πάνω απ’ όλα την διάκριση των εξουσιών.

Μόνο αν γίνει αυτό θα έχουμε ένα υγιές λειτουργικό κράτος, που θα το κατευθύνει η εκάστοτε κυβέρνηση χωρίς κανέναν κομματισμό, το οποίο θα λειτουργεί με βάση τους νόμους που θα …

Η συνέχεια του άρθρου στο Πόντος Νιούζ