Καλησπέρα σε όλους τους καλούς φίλους μετά από πολύ πολύ καιρό. Είπα φίλοι μου, να γράψω κι εγώ κάτι. Να γράψω καταρχάς, για κάτι χώρες… κανονικές. Για κάτι χώρες… σοβαρές. Και μετά… να γράψω και κάτι ακόμα, για κάτι χώρες ΜΗ κανονικές. Για κάτι ΔΗΘΕΝ χώρες. 

«Το ραντεβού για το επικείμενο χειρουργείο του παιδιού κλείστηκε σε δημόσιο νοσοκομείο της πόλης. Στους γονείς εστάλη φάκελος με οδηγίες που περιλαμβάνουν από την προετοιμασία στο σπίτι (π.χ. συστήνεται η μόνη αναφορά στο χειρουργείο να γίνει μία εβδομάδα πριν) μέχρι και το πού θα παρκάρουν στο νοσοκομείο. Σε ειδικά σχεδιασμένο σάιτ, τα παιδιά βλέπουν ευχάριστες φωτογραφίες των χώρων της παιδιατρικής πτέρυγας.
 Την ημέρα του χειρουργείου, η μητέρα του θα λείψει από τη δουλειά της. Τότε, θα μπει στην ειδική εφαρμογή του ασφαλιστικού ταμείου στο κινητό της και θα δηλώσει ότι θα απουσιάσει από το γραφείο ώστε να της καταβληθεί η ημερήσια αποζημίωση. 
Μέσω της εφαρμογής το ταμείο, μεταξύ άλλων, συλλέγει πολύτιμα στατιστικά στοιχεία για τις παιδικές ασθένειες. «Και δεν θέλουν χαρτί γιατρού;», ρωτήσαμε γουρλώνοντας τα μάτια. «Οχι, το κράτος εμπιστεύεται τον πολίτη. Αλλά κανείς δεν διανοείται να καταχραστεί τη δυνατότητα αυτή. Είναι έξω από τη λογική τους. 
  

Το εκκαθαριστικό της εφορίας έρχεται και αυτό με μήνυμα στο κινητό. Αν συμφωνείς με το ποσό, στέλνεις sms με τον κωδικό σου στην εφορία. Με sms ειδοποιείσαι και από το δημόσιο ιατρείο της γειτονιάς για το επικείμενο ραντεβού σου. (Εκεί δεν έχει και ΑΦΜ και ΑΜΚΑ και ΑΔΤ και άλλα ακρώνυμα.) Για να βγάλεις τη φορολογική σου ταυτότητα, τον μοναδικό αριθμό δηλαδή με τον οποίο από εκείνη τη στιγμή θα κάνεις όλες σου τις συναλλαγές με το Δημόσιο αντί να χρειάζεσαι ένα πάκο χαρτιά όπως εδώ, απαιτούνται μόνο δέκα λεπτά.» 

  
Αυτά φίλοι μου, συμβαίνουν στις κανονικές τις χώρες. Στις χώρες τις σοβαρές. 
Γιατί, υπάρχουν οι σοβαρές χώρες… και υπάρχουν και οι ΔΗΘΕΝ χώρες.  
Τα ΔΗΘΕΝ κράτη. Τα κράτη τα αστεία. 
Υπάρχουν που λες κάτι δήθεν χώρες, που θέλουν να λέγονται «ευρωπαϊκές». Χώρες που ΟΛΑ είναι δήθεν… 
  
Για παράδειγμα, εδώ, στην ωραιότερη χώρα του κόσμου, την Μπανανιάρα, σε αντιδιαστολή όλων αυτών, η αναμονή του «εξυπνότερου λαού του κόσμου» για μία οφθαλμολογική επέμβαση καταρράκτη στο ΕΣΥ μπορεί να φτάνει ακόμα και τον ενάμιση χρόνο… 
Εδώ, στο ατελείωτο χάος, σχεδόν το 25% των νοσοκομείων του ΕΣΥ δεν μπορεί να λειτουργήσει το σύνολο των χειρουργικών τραπεζιών που διαθέτει.
 Εδώ, στην Σφραγιδοκρατορία, μεσολαβούν 12 ώρες από την άφιξη ενός ασθενούς σε ΤΕΠ μέχρι την εισαγωγή του. ΔΩΔΕΚΑ !!!Εδώ στο τριτοκοσμικό Σοβιετιστάν, οι ώρες αναμονής στα επείγοντα περιστατικά φτάνουν έως και τις 8 σύμφωνα με μία έρευνα σε 61 νοσοκομεία. 
ΟΧΤΩ! 
ΟΧΤΩ ΩΡΕΣ ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΤΑ… «ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ». 
Και το Υπουργείο έχει βάλει στόχο λέει, να τις κάνει…2,5. 
Δήθεν «επείγοντα» λοιπόν… 
Τι σχέση έχουμε εμείς με οποιαδήποτε κανονική, σοβαρή χώρα;;; 
Καμία απολύτως. 

Να πούμε ρε παιδί μου την αλήθεια την πικρή;;; 
Είμαστε σε ΟΛΕΣ τις εκφάνσεις της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής ένα ΔΗΘΕΝ Κράτος. Μία χώρα δήθεν κανονική. Μία χώρα αιχμαλώτων φορολογούμενων, περικυκλωμένων από κρατικοδίαιτες βδέλλες. 
Δήθεν «αρχαιολόγοι». 
Δήθεν «κηπουροί». 
Δήθεν «πτυχιούχοι» διορισμένοι ξύστες.
 Δήθεν «καλλιτεχνικοί διευθυντές». 
Υπάλληλοι ΨΕΥΤΙΚΟΙ, ψεύτικοι απ’ την κορφή ως τα νύχια, που στριμώχνονται για ΑΛΗΘΙΝΕΣ εισπράξεις στα ΑΤΜ. 
Δήθεν εργαζόμενοι του Κράτους, αργόσχολοι, αργόμισθοι, αλλά «γρηγοροβολεμένοι, γρηγοροσυνταξιοδοτημένοι και γρηγοροπληρωμένοι». 
Δήθεν τράπεζες. Ζόμπι. Παραμάγαζα της εφορίας. 
Δήθεν σατιρικοί καλλιτέχνες, Υπουργοί Κυβερνητικής Προπαγάνδας αλλά και… 
…Δήθεν Υπουργοί, κωμικοί ηθοποιοί. 
Δήθεν Αριστεροί αγωνιστές που διαλογίζονται πλάι σε πισίνες ή πάνω σε κότερα. 
Δήθεν Κρατικές παροχές. 
Δήθεν επιδόματα ενοικίου. 
Δήθεν κοινωνικές παροχές. 
Δήθεν Κρατικές υπηρεσίες. Ανύπαρκτες. Πανάκριβες. Άθλιες. 
Δήθεν ανθρωπιστές αλληλέγγυοι, δήθεν ιδεολόγοι. 
Δήθεν ανταποδοτικά τέλη, τάϊσμα αργομισθιών. 
Δήθεν υπερπλεονάσματα, κάργα ΑΙΣΧΡΗ και αιματοβαμμένη φοροκλοπή και ληξιπρόθεσμες οφειλές του Τέρατος στο ταβάνι. 
Δήθεν συμβασιούχοι του Κράτους, ανεπίσημα ΜΟΝΙΜΟΙ Δημόσιοι υπάλληλοι. 
Δήθεν ηλικιωμένοι συνταξιούχοι, στην πραγματικότητα έφηβοι εισπράκτορες. 
Δήθεν αντιστασιακοί συνταξιούχοι. 
Δήθεν άγαμες θυγατέρες, άλλο ένα Τάγμα Εισπρακτόρων. 
Δήθεν ικανοί σύμβουλοι της κυβέρνησης, φραπεδόβιοι, αρνητές στράτευσης, κομματάνθρωποι. 
Δήθεν λαϊκοί αγωνιστές, αρχισυνδικαλησταράδες του κερ@τά. 
Δήθεν «δωρεάν» Δημόσια Παιδεία. 
Δήθεν κυβερνήσεις ανεπάγγελτων, αποτυχημένων, δήθεν πολιτικών, που προβαίνουν σε δήθεν μεταρρυθμίσεις. 
  
Μία δήθεν χώρα που έχει δήθεν σύνορα. Χώρα με ανάπτυξη… δήθεν. 
Ένα δήθεν Κράτος που έχει δήθεν Νόμους. 
  
Είμαστε ένα ΔΗΘΕΝ Κράτος που ΔΗΘΕΝ εξυγιαίνει ένα υπό κατάρρευση ΔΗΘΕΝ ασφαλιστικό αλλά κατά τη διάρκεια της κρίσης πάει και βγάζει στη σύνταξη το 32% των Δημοσίων σε ηλικία χαμηλότερη των 55 ετών. 
Είμαστε μία δήθεν ευρωπαϊκή, καθαρά κρυφοκομμουνιστική χώρα με κρατικοδίαιτο τον μισό και πλέον πληθυσμό και κλειστό επάγγελμα τα δύο τρίτα της οικονομίας στην οποία όμως το 99% των πολιτών νομίζει ότι ζει στην κόλαση του φιλελευθερισμού, η μόνη στην Ευρώπη που μεγάλο μέρος του πληθυσμού πίστεψε πως το να γίνει κάποτε χώρα της Λατινικής Αμερικής θα ήταν δήθεν… καλύτερο. 
Ένα δήθεν κράτος που κάνει φοροέρωτα στους πολίτες του, να τους τα παίρνει ακόμα και αν δεν έχουν, για να μπορεί μετά να τα δίνει με χίλιους τρόπους στους πελάτες του. 
  
Οι σοβαρές χώρες κ. Στούπα, τα σοβαρά κράτη, χρησιμοποιούν τα φορολογικά έσοδα για να παρέχουν υψηλού επιπέδου υπηρεσίες στον ΠΟΛΙΤΗ. 
Οι ασόβαρες χώρες, τα γελοία κράτη, χρησιμοποιούν τα φορολογικά έσοδα για να παρέχουν υψηλού επιπέδου υπηρεσίες στον ΠΕΛΑΤΗ. 
Αυτό συνιστά την ειδοποιό διαφορά μεταξύ ενός σύγχρονου και σοβαρού κράτους από ένα γελοίο, κρυφοκομμουνιστικό, ρουσφελολαγνικό Δημοσιουπαλληλιστάν που δεν το σώζει, δυστυχώς, τίποτα.

Capital