Παντελής Σαββίδης
Όλα δείχνουν πως η κυβέρνηση, παρά τη λαϊκή αντίδραση, είναι αποφασισμένη να υπογράψει τη συμφωνία στην οποία κατέληξε με τα Σκόπια για την αναγνώριση της γειτονικής χώρας. Είναι μία ακόμη απόδειξη του πόσο η Αριστερά του είδους του ΣΥΡΙΖΑ υπολογίζει το λαϊκό αίσθημα. Μια εξουσιομανής νομενκλατούρα υφάρπαξε με ψεύδη την εξουσία και την χρησιμοποιεί εναντίον του λαού.

Την ίδια ώρα που ο Τσίπρας πανηγύριζε για τη συμφωνία, οι βουλευτές του ψήφιζαν νέα οικονομικά μέτρα εναντίον του λαού. Όλα αυτά παρουσιάζονται κατά έναν οργουελιανό τρόπο ως υπεράσπιση λαϊκών συμφερόντων. Βεβαίως δεν υπάρχει κάποια άλλη Αριστερά που να θίγεται από την καπηλεία του ονόματός της για να αντιδράσει, τα δε άλλα πολιτικά κόμματα συγκροτούνται από μαλθακά πολιτικά υποκείμενα που αν έμαθαν κάτι από πολιτική είναι η θεωρητική της διάσταση – κι αυτή στα θρανία. Αντιθέτως, η συριζαία Αριστερά έχει ενδιατρίψει στα φοιτητικά αμφιθέατρα της Μεταπολίτευσης και σε μεγάλο βαθμό στα πεζοδρόμια της ίδιας περιόδου. Η αίσθηση αυτή υπεροχής σε συνδυασμό με την αλαζονεία της εξουσίας και το θράσος της άγνοιας που διακρίνει κυρίως τον πρωθυπουργό, διαμορφώνουν ένα μίγμα πολιτικής συμπεριφοράς που με πολιτικούς όρους θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «τσιπραίος αμοραλισμός».

Αυτή η πολιτική πρόταση τείνει όχι μόνο να καθιερωθεί αλλά και να κυριαρχήσει. Οποιαδήποτε φωνή λογικής και μετριοπάθειας δεν έχει κανέναν μέλλον σε ένα πολιτικό σύστημα που διακρίνεται για τον μιθριδατισμό του ως προς την ένταση, τις ακρότητες, τα ψεύδη και τη χειραγώγηση της κοινωνίας.

Δεν αλλάζουν μόνο πολιτικές συμπεριφορές, αλλά και κοινωνικές. Παλαιότερα, ένας δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης δεν θα αισθανόταν καλά αν του γινόταν κριτική για υπόνοιες κομματικής συμπεριφοράς στην άσκηση του επαγγέλματός του. Σήμερα θεωρείται δεδομένη η δουλική αφοσίωση στη συριζαία κυβέρνηση «για να μη χάσουμε τη δουλειά μας», αλλά και από το φόβο της εισόδου του γνωστού συνδικαλιστή στο στούντιο και του προπηλακισμού παρουσιαστών.

Ο μέσος όρος της ποιότητας του πολιτικού συστήματος βαίνει επιταχυνόμενος προς τα κάτω και αυτή είναι μια σαφής επιδίωξη του συστήματος Τσίπρα. Διότι δεν έχει τι άλλο να υποσχεθεί στην ελληνική κοινωνία, και διότι ο λαός έγινε επιφυλακτικός απέναντί του. Η μόνη ελπίδα σωτηρίας …

Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news