Η Τουρκία έχει απωλέσει την ελκυστικότητα της ως χώρα ήπιας ισχύος (soft power) λόγω των απολυταρχικών πολιτικών της τουρκικής ηγεσίας ιδιαίτερα έπειτα από την επιβολή κατάστασης έκτακτης ανάγκης ως απόρροια του αποτυχημένου πραξικοπήματος το 2006 καθώς και των αμφιλεγόμενων προτεραιοτήτων στην εξωτερική της πολιτική. Το περίφημο δόγμα για μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες έχει de facto αντικατασταθεί από την πραγματικότητα που καταδεικνύει την ύπαρξη προβλημάτων με όλους τους γείτονες. Παράλληλα, οι σχέσεις των ΗΠΑ με την Τουρκία εκτιμάται ότι διανύουν μία δύσκολη περίοδο τη στιγμή που γεωστρατηγικοί σχεδιασμοί διαμορφώνουν νέα δεδομένα στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. 

Βασικά ζητήματα που προκαλούν τριβές στις σχέσεις των δύο χωρών αποτελεί η υπόθεση παραβίασης εκ μέρους της τουρκικής ηγεσίας των αμερικανικών κυρώσεων σε βάρος του Ιράν, η δίκη αμερικανού προτεστάντη πάστορα στην Τουρκία, η μεταφορά της αμερικανικής πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ, η τουρκική αγορά του ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος S-400, και η τουρκική στρατιωτική εισβολή στην πόλη Αφρίν της βόρειας Συρίας.