Βαλκάνια
3 Μαΐου 2018
Μια ιστορία, για γέλια, με τον Τσαουσέσκου
Είμαστε στις αρχές της 10ετίας του 1980. Τότε που ήταν τιμή μας και καμάρι μας οι διακρατικές συμφωνίες με κομμουνιστικές και τριτοκοσμικές χώρες.
Ο Τσαουσέσκου στους λατρεμένους μας. Η Ρουμανική οικονομία (όπως όλες του ανατολικού μπλοκ) ινδάλματα και μοντέλα για μίμηση. Πρώτα οι σοβιετικές. Μετά η επάρατος Δύση. Μόλις (προ διετίας) είχε γίνει η σεισμική “Αλλαγή” του Ανδρέα.
Ποιος μας κράταγε. Ακούγαμε Ρουμανία, Πολωνία, Ουγγαρία ή Ανατολική Γερμανία και έτρεχαν τα σάλια μας.
Άντε να πεις σε πρασινοφρουρό… για ΕΟΚ. Δεν είχαμε βάλει (τότε) γερά το χέρι της λαμογιάς… στα ΜΟΠ της ΕΟΚ. Τα λεφτά των Περιφερειακών Ταμείων που τα σκορπάγαμε σαν λεφτά του Παπαντρέα…
Υπουργός Βιομηχανίας και Ενέργειας ο (κατά τα άλλα) αξιοπρεπέστατος Βαγγέλης Κουλουμπής. Οι αρμοδιότητές του έφθαναν μέχρι τα πετρέλαια, για τα οποία αναπτύξαμε πάρε-δώσε και με τη Ρουμανία.
Ο Κουλουμπής προσκαλείται από την κυβέρνηση Τσαουσέσκου για επίσκεψη, ως αρμόδιος για συζήτηση σε διακρατικές βιομηχανικές και ενεργειακές δουλειές, με την κομμουνιστική Ρουμανία.
Για τη συνέχεια capital