Μια φιλική παραίνεση προς τους κυβερνώντες: Διαβάστε καλού κακού τα άρθρα που αφορούν την Εσχάτη Προδοσία!
Σάββας Καλεντερίδης
Όταν τα προηγούμενα χρόνια, είτε από τις θέσεις που κατείχα στην κρατική ιεραρχία είτε αργότερα μέσα από την αρθρογραφία, προσπαθούσα με στοιχεία να αποδείξω τη μείζονα απειλή εθνικής ασφάλειας που συνιστά η Τουρκία και υπογράμμιζα την ανάγκη για την αντιμετώπισή της, μου είχαν προσάψει το χαρακτηρισμό του «τουρκοφάγου», για να μην αναφερθώ σε άλλους χειρότερους χαρακτηρισμούς.
Όλα αυτά τα χρόνια που ένα ολόκληρο σύστημα απαξίωνε ανάλογες θέσεις, καλλιεργώντας ταυτόχρονα ένα κλίμα εφησυχασμού, είχαμε καταστροφικές εξελίξεις σε δυο τομείς:
Ο ένας ήταν ο τομέας της άμυνας. Οι πρωθυπουργοί τοποθετούσαν στο υπουργείο Άμυνας ό,τι χειρότερο διέθετε ο πολιτικός μπαχτσές, που ούτως ή άλλως ήταν γεμάτος με… παράσιτα και ζιζάνια, φυσικά με ελάχιστες εξαιρέσεις. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη σταδιακή απαξίωση των ενόπλων δυνάμεων μέσω της διάλυσης της εθνικής αμυντικής βιομηχανίας, της καθυστέρησης υλοποίησης εξοπλιστικών προγραμμάτων και νέων παραγγελιών, τη μείωση της θητείας και πόσα άλλα. Και όλα αυτά την ίδια περίοδο που εμείς οι «τουρκοφάγοι» προειδοποιούσαμε, πληρώνοντας προσωπικό κόστος, για τα επιθετικά και επεκτατικά σχέδια εις βάρος της πατρίδας μας, η Τουρκία φαινόταν αποφασισμένη να υλοποιήσει, παίρνοντας μάλιστα συγκεκριμένα μέτρα, όπως παραγγελίες νέων υπερσύγχρονων οπλικών συστημάτων, αναπτύσσοντας ισχυρή εθνική αμυντική βιομηχανία και συνάπτοντας συμφωνίες στρατιωτικής συνεργασίας, όπως για παράδειγμα με την Αλβανία.
- Ο άλλος ήταν ο τομέας της κοινωνίας. Ο εφησυχασμός, ο ωχαδελφισμός, η τρυφηλή ζωή, η εμπέδωση του «βύσματος» και της κοπάνας ως κοινωνικής αξίας (ο νυν πρωθυπουργός το δήλωσε με καμάρι ότι χρησιμοποιώντας ΠΑΣΟΚικό «βύσμα», υπηρέτησε στο Επιτελείο), σε συνδυασμό με την σχεδιασμένη επίθεση μέσω της Παιδείας και των ΜΜΕ εναντίον παραδοσιακών αξιών, όπως ο πατριωτισμός, η θρησκεία και η πίστη στα εθνικά ιδεώδη, οδήγησαν στον αξιακό εκφυλισμό της ελληνικής κοινωνίας.
Φυσικά υπάρχουν και τα άλλα Ελληνόπουλα, που κατά δεκάδες αρνούνται να πάρουν μετάθεση και ζητούν να μείνουν στον Έβρο, μέχρι το τέλος της θητείας τους. Είναι τα Ελληνόπουλα που επιμένουν, η μαγιά που ελπίζουμε να σώσει τον Ελληνισμό.