Του Νίκου Μελέτη

Σε παγίδα ώστε είτε να υποχρεωθεί να δεχθεί την τουρκική θέση για τις θαλάσσιες ζώνες, όπως αυτή επιβλήθηκε στην απόφαση του αλβανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου, είτε να ρισκάρει να βρεθεί απέναντι σε μια νέα ακύρωση συμφωνίας από το αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο -αφού όμως πρώτα έχει δώσει το πράσινο φως στην ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας- βρίσκεται η Αθήνα.

Και η παγίδα αυτή αποκαλύπτεται από την κόντρα του προέδρου Ilir Meta με τον Ditmir Bushati και την κυβέρνηση Rama, όπου πλέον η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου έχει αναγορευθεί σε «κόκκινη γραμμή» για την αλβανική πλευρά.

Με την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου αμφισβητείται όχι μόνο η επήρεια βράχων, όπως η Μπαρκέτα και μικρών νησιών όπως οι Οθωνοί και Ερεικούσσα, αλλά ακόμη και αυτή της… Κέρκυρας, ενώ γίνεται επίκληση των γνωστών θέσεων από το «οπλοστάσιο» της τουρκικής επιχειρηματολογίας, για «ειδικές συνθήκες» και εφαρμογή όχι της αρχής της «μέσης γραμμής» αλλά της αρχής της ευθυδικίας στην οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών για επίτευξη «δίκαιης και έντιμης» λύσης σε αντιδιαστολή με λύση στην βάση των προβλέψεων της Σύμβασης του Δίκαιου της Θάλασσας.

Για τη συνέχεια Liberal