Το ζήτημα του Μακεδονικού έχει μια διάσταση πολιτική και μια διάσταση τεχνική. Πολιτική λύση χωρίς άριστη γνώση των θεσμών εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους και μπορεί να διατηρήσει εστίες εν δυνάμει ανάφλεξης, ακόμη και όταν μια λύση καταστεί αμοιβαία αποδεκτή. Είναι για τον λόγο αυτό αναγκαίο να αποσαφηνιστούν ορισμένα κρίσιμα θεσμικά κεφάλαια του θέματος.
Πρώτον, το ισχύον σύνταγμα των Σκοπίων δεν περιέχει σήμερα διατάξεις που άμεσα δηλώνουν επεκτατική πολιτική. Είναι αλήθεια ότι, στην αρχική εκδοχή του 1991, το σύνταγμα περιείχε σειρά διατάξεων με περιεχόμενο ευθέως αλυτρωτικό. Εκτός από τη συνταγματική ονομασία και τη δυνατότητα αλλαγής συνόρων με εσωτερικές διαδικασίες, η πλέον παρεμβατική διάταξη ήταν εκείνη του άρθρου 49 που προέβλεπε ότι το κράτος μεριμνούσε για το καθεστώς, τα δικαιώματα και την πολιτιστική ανάπτυξη των «Μακεδόνων» γειτονικών κρατών και προωθούσε τους δεσμούς μαζί τους.
Για τη συνέχεια Kathimerini