Συντομογραφικά θα προσδιοριστεί η Τουρκική απειλή με όρους πάγιων τυπολογιών της στρατηγικής ανάλυσης, θα γίνει αναφορά σε σταθερά κριτήρια και παράγοντες που καθιστούν μια αποτρεπτική στρατηγική αξιόπιστη και θα φωτιστεί διαλεκτική σχέση κρίσεων χαμηλής έντασης, κλιμάκωσης μιας κρίσης και γενικευμένου πολέμου.              
Η επιτελική ικανότητα ακριβούς προσδιορισμού της απειλής, η αποτροπή «μικρών» κρίσεων πλην βαθύτατων προεκτάσεων όπως στα Ίμια ή η παρεμπόδιση των εργασιών στην Κυπριακή ΑΟΖ, πλην βαθύτατων προεκτάσεων και η ετοιμότητα γενικευμένου πολέμου προσδιορίζουν και την ύπαρξη ή ανυπαρξία εθνικής στρατηγικής.
Των πάντων βέβαια προηγείται η ύπαρξη ισχυρού κράτους, η σωστή επιτελική οργάνωση των ΕΔ, η γνώση των στρατηγικών εννοιών και η ικανότητα της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας να τα διαχειριστεί με τρόπο που μεγιστοποιεί το αποτρεπτικό αποτέλεσμα, ο  προσδιορισμός και η ιεράρχηση των εθνικών συμφερόντων, η κοινωνική συνηγορία για την υπεράσπιση αυτών των συμφερόντων και η ύπαρξη υποστηρικτικής στρατηγικής κουλτούρας. Με τον όρο στρατηγική κουλτούρα, μεταξύ άλλων, αναφερόμαστε:

Για τη συνέχεια huffingtonpost