Και πάνω που έγραφα χθες για το μέγα ηθικό ατόπημα του Αλέξη Τσίπρα να αποκαλεί πραξικοπηματίες τους οκτώ Τούρκους αξιωματικούς που διέφυγαν από την Τουρκία και ζήτησαν πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα, νάσου και ο αποτυχημένος υπουργός του της Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας, υπεύθυνος για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στην Ελλάδα εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών, ν´ ακολουθεί στα ίδια χνάρια τον προϊστάμενο, και να γεύεται πλέον επαίνους και εύσημα από τον φιλοπροεδρικό Τύπο στην Τουρκία.
Ο κ. Μουζάλας δήλωσε χθες ότι «υπάρχουν ενδείξεις πως οι οκτώ αξιωματικοί είναι πρόσφυγες». Πρόκειται για εντελώς απαράδεκτη γνωμάτευση, από ένα εντελώς αναρμόδιο άτομο. Τα ελληνικά δικαστήρια που αποφάνθηκαν δύο φορές ότι οι άνθρωποι δεν δικάστηκαν στην Ελλάδα για το αν είναι ή όχι πραξικοπηματίες (κάτι που οι ίδιοι αρνούνται), αλλά μόνο για να κριθεί εάν, επιστρέφοντας στη χώρα τους όπως απαιτεί ο δερβέναγας πρόεδρος της, θα τύχουν δίκαιης δίκης και ανθρώπινης μεταχείρισης.
Όλες οι αποδείξεις από δεκάδες έγκυρες και ανεξάρτητες πηγές, και όχι από αόριστες ενδείξεις που έλαβαν οι Τσίπρες και Μουζάλες από τον Ερντογάν, «φωνάζουν» πως εάν εκδοθούν στην Τουρκία «τελειώσανε».
Το θέμα είναι πολύ σοβαρό για να το προσπερνούμε. Ειδικά τώρα, σε εποχές που στην πολιτική και αλλού, το «ηθικόν» οι άνθρωποι το έχουν συγχύσει με το «συμφέρον». Κάποτε, τέτοια θέματα ηθικής και δημοκρατικής τάξεως, μας έβγαζαν στους δρόμους διαμαρτυρόμενους. Οι πολιτικές διαμαρτυρίες έχουν, ή πρέπει να έχουν, και τη διάσταση της ενημέρωσης όσων δεν έχουν αντιληφθεί ή καταλάβει το αντικείμενο της διαμαρτυρίας. Σήμερα, έχουμε και το πεδίο διαμαρτυρίας του ίντερνετ. Και τα νέα ταξιδεύουν παντού και γρήγορα.
Το έγκυρο γερμανικό περιοδικό DerSpiegel, γράφει και στη δική του ιστοσελίδα ότι, για την υπόθεση αυτή, των οκτώ Τούρκων αξιωματικών, ο Έλληνας Πρωθυπουργός περίπου στέκεται σούζα μπροστά στον Τούρκο Πρόεδρο.
«Όταν η εύνοια του Ερντογάν είναι πιο σημαντική από τα ανθρώπινα δικαιώματα», είναι ο τίτλος ιδιαίτερα καυστικού για τον Αλέξη Τσίπρα και την ελληνική κυβέρνηση άρθρου του περιοδικού. «Με όλα τα μέσα», συμπληρώνει, «η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να αρνηθεί σε Τούρκους στρατιωτικούς την παροχή ασύλου. Προφανώς πρέπει να θυσιαστούν τα δικαιώματά τους για να κατευναστεί ο Ερντογάν».                                             
Και καταλήγει με τη διαπίστωση ότι, επί της ουσίας, η ελληνική κυβέρνηση υποτάσσεται στις επιταγές της Άγκυρας: «Ο Ερντογάν βάζει τις φωνές και ο Τσίπρας πάει πάσο».