Είναι οι ερωτήσεις βλάκα…

Δύο εν σειρά εντυπωσιακά πρωτοσέλιδα στα ΝΕΑ για τη λαθροχειρία της κυβέρνησης (να ξεκαθαρίζουμε και να ονοματίζουμε: εκτελεστικός ο “σοβαρός ευρωπαϊστής” Χουλιαράκης) να εμφανίζει πλεονάσματα “παρακρατώντας” συντάξεις. Αμάν, τι θα κάνουμε τώρα που πέθανε ο Μπρέζνιεφ;

Τι έγινε και κατά τα ΝΕΑ “παραδέχεται την παρακράτηση η κυβέρνηση”;
 Πριν τρεις μέρες η ΑΑΔΕ άρχισε να μοιράζει επιστροφές φόρων €1.6 δισ. Τι θα πει αυτό; Τα €1.6 δισ ήταν μέρος των ληπιπροθέσμων υποχρεώσεων της κυβέρνησης. Τα ληξιπρόθεσμα (υποχρεώσεις του δημοσίου, πιστοποιημένες, απλήρωτες για τουλάχιστον 90 ημέρες) καταγράφονται μεν, δεν προσμετρώνται στο χρέος.

 Δηλαδή, η κυβέρνηση δανείζεται από πολίτες, και αυτό δεν εμφανίζεται στο χρέος. Εδώ και τρία χρόνια εγώ το χαρακτηρίζω “χρέος εν αναμονή“.
 Την επομένη της φοροεπιστροφικής πρεμούρας βγαίνει το δελτίο εκτέλεσης του προϋπολογισμού. Τα πιστοποιημένα ληξιπρόθεσμα ένα δισ αύξηση (στα €6 δισ πια) τον Σεπτέμβριο. Εν τω μεταξύ, τον Ιούλιο η κυβέρνηση είχε εισπράξει τη δόση και μέρος της ήταν €800 εκατ τα οποία έπρεπε να μειώσουν τα ληξιπρόθεσμα κατά €1.2 δισ (τα υπόλοιπα €400 εκατ θα έβαζε η κυβέρνηση εξ ιδίων).
 Αν δεν μειωθούν τα ληξιπρόθεσμα κατά €1.2 δισ από τα επίπεδα του Ιουλίου, δεν έχει υποδόση των €800 εκατ. Τα ληξιπρόθεσμα όμως αυξήθηκαν, παρά τις καταβολές. Οπότε, το ευκολάκι της επιστροφής φόρων λύνει (συνολικά; εν μέρει;) το πρόβλημα και εξακολουθούν να φεσώνονται οι ιδιώτες προμηθευτές και οι συνταξιούχοι εν αναμονή. Εξ αυτού τα πρωτοσέλιδα των ΝΕΩΝ.

Εδώ και δύο χρόνια τα γράφω και τα λέω. Όχι γιατί κάποιος μου τα σφυρίζει – σε μένα θα τα σφύριζαν; – αλλά γιατί ρωτάω τις προφανείς ερωτήσεις. Όπως ας πούμε: πώς μπορεί κάποιος να φουσκώνει πλεονάσματα (ή και να χρηματοδοτεί αγωνιστικές διαπραγματεύσεις) χωρίς να χτυπάει στο χρέος;
 Απλή η απάντηση: Τραβάς από εκεί που δεν καταγράφονται – προσωρινώς – στο χρέος. Την ερώτηση αυτή δεν την έκανε κανείς – πρώτη φορά διαισθητικά τα ΝΕΑ – ούτε η δημοσιογραφία, ούτε τα πολιτικά κόμματα.
 Οι δημοσιογράφοι αρκούνται να μεταφέρουν το ενημερωτικό σημείωμα του ΥΠΟΙΚ κάθε μήνα από την εκτέλεση του προϋπολογισμού. 
Τα πολιτικά κόμματα, τα υποτιθέμενα ευρωπαϊστικά, πέρα βρέχει. Στη ΔΗΣΥ αφ’ ενός είναι βόδια (οι υποψήφιοι δε, άστα να πάνε – πλην του Γάτσιου και εν μέρει Θεοδωράκη), αφ’ ετέρου τους βολεύουν τα πονηρά στοιχεία ώστε να πουλάνε φούμαρα για την εκρηκτική ανάπτυξη που θα τους φτιάξει και το κοινωνικό κράτος χωρίς να κάνει κανείς τίποτε – θυμηθείτε τα αγαπουλίνια τους γκουρού που λύνουν τα προβλήματα στους Δελφούς και με αναλύσεις βιωσιμότητας του χρέους, χωρίς τον βραχυπρόθεσμο και υποχρεωτικό δανεισμό – σιγά ρε παιδιά, μόλις €36 δισ είναι, δεν τρέχει τίποτε. Η ΝΔ κάτι καταλαβαίνει με καθυστέρηση, αλλά σηκώνει τα θέματα όταν υποχρεούται (θυμηθείτε: 1/2 ο Βενιζέλος στη Βουλή σηκώνει το θέμα “σκουπίζετε την αγορά και την οικονομία, σας βλέπουμε” – 24/3 ο Bloomberg “σκουπίζουν την αγορά και την οικονομία”, 26/3 η ΝΔ “σκουπίζουν” – οι εννέα από τους δέκα υποψηφίους σωτήρες μας της υποτιθέμενης κεντροαριστεράς ακόμη δεν έχουν πάρει χαμπάρι).

Είναι οι ερωτήσεις που έχουν σημασία. Οι απαντήσεις μπορεί να είναι και λίγο πειραγμένες από την ιδεολογική στάση. Άλλο τεράστιο ζήτημα (το ίδιο με τις λαθροχειρίες με τους συνταξιούχους) που κανείς δεν αναρωτιέται: Έβγαλε ο Βαρουφάκης τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που υποχρεώνουν σε συγκέντρωση των διαθεσίμων όλων των οργανισμών και φορέων του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα.
 Το ερώτημα: τα φάρμακα και σεντόνια που δεν έχουν τα νοσοκομεία, καταγράφονται κάπου ως μαζεμένα λεφτά; Κανείς δεν το έθεσε – μόνο οι κραυγές για το σκούπισμα. Το ραπορτάρει ο ΥΠΟΙΚ – €7 δισ αύξηση των repos. Κανείς δεν μιλάει για τα repos. Οι γκουρού της κεντροαριστεράς μάλιστα τα εξαιρούν από τη δική τους ανάλυση! Το ίδιο και ο Βαρουφάκης (πονηρός ων στο βιβλίο του που μόλις κυκλοφόρησε και στα ελληνικά) και βεβαίως οι βαρουφίτσες. Παπάρια μάντολες!

Από άγνοια ή πρόθεση, υπάρχει ένα κομμάτι της δημοσιονομικής διαχείρισης, τουλάχιστον €36 δισ, το οποίο γίνεται λάστιχο στο δημόσιο λόγο. Τόσο από τα πολιτικά κόμματα, όσο και από τη δημοσιογραφία. Στον ωκεανό αυτό κάθε παπαριά, μικρή ή μεγάλη μπορεί να μασκαρευτεί. Όμως αυτό είναι που θα καθορίσει σε σημαντικό βαθμό τις εξελίξεις. Το αν και πώς θα βγούμε απ’ τα μνημόνια και εάν θα έχουμε επόμενη μέρα.

Αμ το άλλο; κανείς δεν αναρωτιέται τι γίνονται τα υπερπλεονάσματα.
Έκλεισε το 2016 με υπερπλεόνασμα €6 δισ (πέρα από το δωράκι των συντάξεων του Δεκεμβρίου). Υπερπλεόνασμα θα πει: πέραν των χρηματοδοτημένων από τις προβλέψεις του μνημονίου. Άλλα €2 δισ πλεόνασμα το πρώτο εξάμηνο.
 Υποχρεώσεις (πέραν του πρωτογενώς ισοσκελισμένου προύπολογισμού) πρώτου εξαμήνου €5 δισ (τόκοι και χρεολύσια). Ας αναρωτηθεί κάποιος: Με τόσο χρήμα διαθέσιμο, γιατί δανείζονται από τα ρέπος €3 δισ παραπάνω, γιατί ανεβαίνουν τα ληξιπρόθεσμα €1.4 δισ, γιατί μειώνονται τα διαθέσιμα του δημοσίου κατά €1.4 δισ; 
Αυτά γράφουν οι εκθέσεις του ΥΠΟΙΚ για το πρώτο εξάμηνο. Ακούσατε κάποιον να αναρωτιέται; Όταν θα ξαναμοιράζει ο δικός μας Περόν κοινωνικό μέρισμα (από λεφτά που είναι προφανές εδώ και μήνες πως δεν υπάρχουν) θα προσπαθούν να φτιάξουν επικοινωνιακή πολιτική να αποκρούσουν το τσουνάμι του Τζανακόπουλου και του Καρτερού.

Καλά οι πονηροί ή ανεπαρκείς Έλληνες πολιτικοί και οι πονηροί ή άσχετοι δημοσιογράφοι.
 Οι θεσμοί τι κάνουν; Να μια ακόμη ερώτηση που κανείς δεν έκανε όταν έπρεπε: 
Στις συμφωνίες της 1/5 και 16/6 προδιαγράφεται ένα πλαίσιο ασφυκτικού ελέγχου που ούτε στην τουαλέτα δεν μπορούν να πάνε οι υπουργοί χωρίς άδεια. 
Με ποσοτικούς στόχους – υποτίθεται πως ο Τσακαλώτος δεν ήξερε τι υπέγραφε. Από αυτόν τον στενό κορσέ προέκυψε η αναβολή κατά μία εβδομάδα της εξόδου στις αγορές, από αυτόν τον στενό κορσέ προέκυψε και η εξέλιξη με τα ληξιπρόθεσμα που έδωσε το “θέμα” στα ΝΕΑ. 
Δεν ρωτάει κανείς: “ποιά πολιτική των εταίρων αναδεικνύεται από τις συμφωνίες;“. Οι εταίροι δεν κάθονται να καταγγέλουν λαθροχειρίες ή να τραβάνε πρίζες. Λένε “θα γίνετε άνθρωποι, θα κάνετε αυτό που σας λέμε και στα παλιά μας τα παπούτσια πώς θα το διαχειριστείτε επικοινωνιακά”. Κάνουν ακριβώς αυτό που τους λένε τα αντιμνημονιακά χρυσουλίνια μας. Η αντιπολίτευση τρώει την επικοινωνιακή διαχείριση και στους πολίτες πέφτει μονίμως η κεραμίδα στο κεφάλι.

Δείτε και το μέλλον μας πώς διαγράφεται: Έχουμε ό,τι έχουμε μπροστά μας από πρόταση της ΝΔ ή του Κυριάκου. Τι άλλο έχουμε; Τίποτε! Η υπό ανασύσταση κεντροαριστερά θα αποκτήσει άποψη κάποια στιγμή στο τέλος της άνοιξης ή το καλοκαίρι 2018 – αν δεν έχουν γίνει μπάχαλο.

Πείτε επί τέλους ό,τι σας φωτίσει ο θεός. Ρωτήστε όμως πρώτα τις σωστές ερωτήσεις.