Ασία
, Ευρωπαϊκή Ένωση
, ΗΠΑ
30 Οκτωβρίου 2017
Η πολιτική υποβάθμιση της εργασίας
Πριν από τριάντα χρόνια, αν ήσουν πιο έξυπνος και εργατικός στο σχολείο, μπορεί να γινόσουν γιατρός ή μηχανικός. Ισως έβγαζες κάτι παραπάνω, αλλά σε παρόμοια κλίμακα με τον εργάτη ή τον τεχνίτη. Θα μένατε στην ίδια γειτονιά, μπορεί να παντρευόσουν την κόρη του μανάβη και να στέλνατε τα παιδιά σας στο ίδιο σχολείο με τα παιδιά του ζαχαροπλάστη.
Δεν ήταν όλα ρόδινα, όμως η εργασία όλων ήταν απαραίτητη, ο πλούτος ήταν ανάλογος με την εργατικότητα και η κοινωνία είχε μεγαλύτερη συνοχή. Ανήκες σε μία μέση τάξη με μικρές διαφορές. Το κράτος διευκόλυνε την κίνηση κεφαλαίων για επενδύσεις που δημιουργούσαν δουλειές και είχε πολιτικές αναδιανομής για να προστατέψει τους πιο άτυχους.
Τα πιο καπιταλιστικά κράτη έδιναν έμφαση στις επενδύσεις, τα πιο σοσιαλιστικά στην αναδιανομή. Και στις δύο περιπτώσεις, το πολιτικό διακύβευμα ήταν η διαθεσιμότητα εργασίας και η μοιρασιά του αποτελέσματος. Η σχέση εργασίας και ευημερίας όμως άλλαξε.
Για τη συνέχεια Kathimerini
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο FacebookΑκολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Facebook
Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Twitter
Εγγραφείτε στο κανάλι του infognomonpolitics.gr στο Youtube