Ο καταλανικός εθνικισμός είναι ένας ιδιότυπος εθνικισμός, καθώς, ενώ διατηρεί τα χαρακτηριστικά των εθνικιστικών κινημάτων —γλώσσα, αυτοπροσδιορισμός, ξεχωριστό εθνικό αφήγημα, πλαισίωση του από τις ελίτ κ.ο.κ.—, αναπτύσσεται από τα αριστερά του πολιτικού τόξου μια θεμελίωση που λαμβάνει και σημαντικότερη υπόσταση μετά την έντονη ρήξη του με το φρανκικό καθεστώς.

Ιδεολογικός πατέρας του στη σύγχρονη εποχή είναι ο Valenti Almirall I Llozer, αυτός ο πολύγλωσσος δικηγόρος —μιλούσε μεταξύ των άλλων και ελληνικά— που στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα θεμελιώνει ιδεολογικά την ιδέα της Ομοσπονδίας αλλά και της ρήξης της περιοχής με το μοναρχικό καθεστώς της Μαδρίτης.

Ο σπόρος του θα πιάσει: το 1914 ιδρύεται η «Κοινοπολιτεία της Καταλονίας» αποτελούμενη από τις 4 επαρχίες της περιοχής, προσδίδοντάς της το καθεστώς της αυτονομίας. Πρώτος της Πρόεδρος ήταν ο δικηγόρος Enric Prat de la Riba i Sarrà, μια εμβληματική, ακόμα και στις μέρες μας, μορφή στην ιστορία της περιοχής, καθώς είναι αυτός που μαζί και με τον επόμενο Πρόεδρο της Κοινοπολιτείας, τον διάσημο αρχιτέκτονα Josep Puig i Cadafalch, θέτουν τις βάσεις για το οικονομικό, αρχιτεκτονικό και αναπτυξιακό όραμα του τόπου που όλοι σήμερα θαυμάζουμε.

Για τη συνέχεια Amagi