Το λίαν υψηλής πιθανότητας ενδεχόμενο μετατροπής της de facto αυτονομίας του κουρδικού Βορείου Ιράκ σε de jure ανεξαρτησία προκαλεί σοβαρή ανησυχία σε διάφορους κύκλους, καθώς για πολλά χρόνια το μόνο στοιχείο συμφωνίας μεταξύ τεσσάρων κρατών με σημαντικές διαφορές και συχνές αντιπαραθέσεις, όπως η Συρία, η Τουρκία, το Ιράκ και το Ιράν, όλες χώρες με ευμεγέθεις κουρδικούς πληθυσμούς στο έδαφός τους, ήταν η σχεδόν με κάθε τρόπο αποτροπή δημιουργίας κουρδικού κράτους σε οποιοδήποτε σημείο της περιοχής.

Η δημιουργία κουρδικού κράτους θα διόρθωνε μια παλιά αδικία, καθώς οι Κούρδοι είναι η μεγαλύτερη εθνοτική ομάδα (25-35 εκατ.) στον κόσμο χωρίς το δικό τους κράτος. Αλλά θα άνοιγε ενδεχομένως τον ασκό του Αιόλου καθώς θα προκαλούσε την έντονη αντίδραση Τουρκίας και Ιράν, θα επιτάχυνε τη διάλυση του Ιράκ (ενισχύοντας την ιρανική περιφερειακή επιρροή) και θα δυσκόλευε ακόμη περισσότερο την επαναφορά της κατακερματισμένης Συρίας στο status quo ante. Θα ενίσχυε δε ένα προηγούμενο το οποίο ενδεχομένως θα έσπευδαν μελλοντικά να εκμεταλλευθούν και άλλες εθνοτικές ομάδες στη Μέση Ανατολή και αλλού.

Για τη συνέχεια Καθημερινή