Οι πλέον πλούσιοι λαοί όμως δεν είναι όσοι ακολούθησαν προφήτες που αναδιανέμουν τον πλούτο και τις “παρθένες” των άλλων, αλλά όσους δίδαξαν τη λιτότητα, την εργατικότητα, την αμφιβολία, τη συνεχή μόρφωση και κυρίως την ελευθερία.

Το να κατηγορούν τραπεζίτες, υπουργοί των οικονομικών και διάφοροι ανά την υφήλιο ημιδικτάτορες το Bitcoin και μέσω αυτού τα κρυπτονομίσματα για “φούσκα” είναι σαν να λέει ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα.

Τούτο ισχύει με την έννοια πως τραπεζίτες και πολιτικές εξουσίες τις τελευταίες δεκαετίες έχουν καταστρατηγήσει κάθε έννοια νομισματικής πολιτικής, προκειμένου να προσφέρουν σε ψηφοφόρους και υπηκόους τους ευημερία το τίμημα της οποίας θα καταβάλουν τα παιδιά τους.

Γιατί τι άλλο είναι το χρέος από τη σπατάλη σήμερα αυτών που θα εισπράξουμε αύριο;

Τούτο το έχουν καταφέρει κρατώντας τα επιτόκια με τεχνητό τρόπο κοντά στο μηδέν ή και υπό το μηδέν και ενίοτε όταν αυτό δεν ήταν αρκετό, με γενναίες δόσεις εκτύπωσης φρέσκου χρήματος, όπως είναι τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης (QE).

Παρά τις ισχυρές δόσεις αναβολικών που στη βιολογία θα ήταν ικανές να σκοτώσουν ελέφαντα, η οικονομική ανάπτυξη που έχουν επιτύχει παραμένει “χλωμή” και ψοφοδεής.

Αντιθέτως η ρευστότητα κατευθύνεται στα χρηματιστήρια και “φουσκώνει” συνεχώς τις τιμές.

Για τη συνέχεια Capital