Η Τουρκία, στις 20 Ιουλίου 1974, εισέβαλε στην Κύπρο και κατέλαβε με τον πρώτο Αττίλα το 8% και με τον δεύτερο το 38% του εδάφους της, καταλύοντας στο βόρειο τμήμα του νησιού την Κυπριακή Δημοκρατία, την οποία υποτίθεται ότι πήγε να προστατέψει επικαλούμενη τα επεμβατικά δικαιώματα που της αναγνωρίζει η συνθήκη εγγύησης, το άρθρο 4 της οποίας λέει ότι «Εκάστη των εγγυητριών δυνάμεων επιφυλάσσει εις εαυτήν το δικαίωμα να ενεργήσει [to take action] προς τον αποκλειστικό σκοπό της αποκατάστασης της τάξης των πραγμάτων της καθιερουμένης διά της παρούσης συνθήκης». 
Καταρχάς να σημειώσουμε ότι ακόμα και σύμφωνα με τη νομική υπηρεσία του βρετανικού υπουργείου Εξωτερικών, όπως αποκάλυψε ο Άγγλος ιστορικός και πρώην διπλωμάτης Ουίλιαμ Μάλινσον, η συνθήκη εγγυήσεων είναι καταφανώς παράνομη και αποικιοκρατική και έρχεται σε αντίθεση με τον καταστατικό χάρτη του ΟΗΕ. Μάλιστα οι νομικοί του αγγλικού ΥΠΕΞ, από το 1967, σημείωναν ότι αν καταγγελθεί ως παράνομη και καταπέσει, κινδύνευαν και οι ίδιες οι αγγλικές βάσεις στην Κύπρο, το καθεστώς των οποίων ήταν διασυνδεδεμένο με την ως άνω συνθήκη.

«Σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει ανάληψη στρατιωτικής δράσης».