Μετάφραση: Στέργιος
Σεβαστιάν

Η
Ayla Jean Yackley αναφέρει ότι “οι
τουρκικές αρχές κατέλαβαν περίπου 50
ακίνητα, συνολικού μεγέθους εκατοντάδων
χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, από τη
Συριακή Ορθόδοξη Εκκλησία, για λόγους
που έχουν να κάνουν με κατάπτωση των
πράξεων ιδιοκτησίας τους, δήλωσαν οι
ηγέτες των εκκλησιών και των κοινοτήτων”.

“Μεταξύ
των ακινήτων υπάρχουν τουλάχιστον δύο
ενεργά μοναστήρια που ανεγέρθηκαν πριν
από 1.500 χρόνια, δήλωσε ο πρόεδρος του
Mor Gabriel Monastery Foundation, Kuryakos
Ergun. Η απώλεια αυτών των μνημείων απειλεί
την επιβίωση ενός από τους παλαιότερους
αυτόχθονες πολιτισμούς της Τουρκίας”,
γράφει.

Η
Yackley εξηγεί: “Οι Σύριοι
-Syriacs-, μερικές φορές
αποκαλούμενοι Ασσύριοι, είναι κληρονόμοι
ενός πολιτισμού της ιστορικής Μεσοποταμίας,
που χρονολογείται από το 3500 π.Χ. και
πολλοί ακόμα και σήμερα μιλούν μια
διάλεκτο της Αραμαϊκής, τη γλώσσα του
Χριστού. Οι περισσότεροι είναι ορθόδοξοι,
αλλά οι Σύριοι ανήκουν σε διαφορετικές
χριστιανικές ομολογίες. Η πατρίδα τους
Tur Abdin, που μεταφράζεται ως Βουνό των
Δούλων του Θεού, βρίσκεται σε ένα ψηλό
οροπέδιο μεταξύ των ποταμών Τίγρη και
Ευφράτη και κατακλύζεται από περισσότερα
από 80 μοναστήρια, τα περισσότερα πλέον
ερείπια, καθώς αρκετοί Σύριοι μετανάστευσαν
στην Ευρώπη, για να ξεφύγουν από τη
φτώχεια και τις διώξεις κατά το τελευταίο
μισό του αιώνα. Για χρόνια, οι τίτλοι
των εν λόγω περιουσιακών στοιχείων ήταν
καταχωρημένοι στο εθνικό κτηματολόγιο,
ως ανήκοντα σε χωριά όπου ζούσαν οι
Σύριοι. Όταν τα χωριά αυτά ενσωματώθηκαν
ως γειτονιές στο νεοσυσταθέν μεγαλύτερο
δήμο της πόλης του Mardin το 2012, το νομικό
τους καθεστώς διαλύθηκε – μαζί με την
ικανότητά τους να ανήκουν σε κάποια
ιδιοκτησία, δήλωσε η Ερόλ Ντόρα, η οποία
είναι Σύρια και μια από τους λίγους
χριστιανικούς νομοθέτες στο τουρκικό
κοινοβούλιο”.

Προσθέτει
δε, ότι “οι κοινοτικοί
ηγέτες έχουν πει ότι στις αρχές της
συριακής σύγκρουσης, ο Πρόεδρος Ρετζέπ
Ταγίπ Ερντογάν, τότε πρωθυπουργός,
κάλεσε το Συριακό Ορθόδοξο Πατριαρχείο
να επιστρέψει στην Τουρκία, την έδρα
του από το 37 μ.Χ., έως ότου εκδιώχτηκε
από την Τουρκία στη Συρία το 1925. Η κίνηση
αυτή δεν υλοποιήθηκε.”